Page 136 - kennis en praktijk in de gehandicaptenzorg
P. 136
o Pleidooi om meer aandacht te besteden aan het leren omgaan met complexiteit door je bewust te zijn van de beperkingen van kennis, vertrouwen te hebben dat zich mogelijk- heden zullen voordoen die je niet op voorhand kunt voorzien, weerstand niet uit de weg te gaan, oog te hebben voor verschillende belangen en je eigen belang te spiegelen aan dat van anderen en door reflectie in jezelf en met anderen
o Onderscheid tussen kennis met een grote en een kleine k en het belang van het samen- spel daartussen.
Omdat het vanwege verplichtingen van de deelnemers lastig bleek om een moment te vinden, waarop iedereen beschikbaar zou kunnen zijn, heb ik twee bijeenkomsten ge- pland, waarbij elk vier mensen aanwezig waren.
Individuele gesprekken
De volgende stap in deze deelstudie is wat Nap het ‘tot spreken brengen’ noemt. Het doel daarvan is om van het ter sprake brengen van de vraag te komen tot een dialoog of leergesprek. Daarvoor is het nodig dat de deelnemers hun eigen ervaringen uit de praktijk en hun waardering daarvan inbrengen.
Daarmee krijgt de praktijk een eigen stem; of beter: meerdere eigen stemmen. Door de switch van toeschouwer naar deelnemers komt de (morele) inzet van de betrokken vak-mensen in beeld en kan deze worden opgenomen in het gesprek. (Nap, 2012 p. 179)
Om de deelnemers aan deze studie tot spreken te brengen heb ik met hen na de start- bijeenkomst een afspraak gepland om hen individueel te spreken. Ik heb hun in deze gesprekken gevraagd wat hen is bijgebleven van de startbijeenkomst, wat daarin voor hen van belang is en wat hun persoonlijke ervaringen zijn met de implementatie van de nieuwe werkwijze.
Behalve dat deze gesprekken de ruimte boden aan de deelnemers om hun inbreng in het onderzoek toe te snijden op hun behoefte en wat zij relevant en belangrijk vinden, hebben ze ook veel opgeleverd voor mijn eigen inzicht. Ze hebben me geholpen de deel- nemers beter te leren kennen en om wat ze in de startbijeenkomst hebben verteld, te plaatsen in wat hen bezighoudt en hoe ze de implementatie van Mijn Netwerk hebben ervaren.
Persoonlijke opgave
De volgende fase die Nap onderscheidt, is het ‘zich laten aanspreken’. In zijn onder- zoek heeft hij dat ingevuld door de deelnemers elkaar aan de hand van casuïstiek te laten vertellen wat in hun ogen goed en minder goed politiewerk is. Wanneer de deel- nemers zich daardoor laten aanspreken, ontstaat volgens Nap bij hen inzicht in hun eigen en elkaars morele hulpbronnen en komen die beschikbaar voor zowel de profes- sionele en persoonlijke ontwikkeling als de ontwikkeling van de organisatie.
Ook ik heb in dit onderzoek de deelnemers laten uitwisselen over hun werk, maar doe dat in een later stadium. Ik heb ervoor gekozen de deelnemers zich in eerste instantie te laten aanspreken door de praktijk zelf. Deze aanpak heb ik afgeleid van het coöpe- ratief onderzoek van Heron, waar de deelnemers na het bepalen van het gemeenschap-
138