Page 195 - Demo

dankwoord193Dook precies op het goede moment een artikel dat hij “toevallig” was tegengekomen. Hij hielp me over de drempel van het schrijven in het Engels. Hij legde factoranalyses begrijpelijk uit: “Je moet eerst onkruid wieden en als je wat goede groenten en kruiden overhoudt kun je een fijne maaltijd bereiden. Als je wilt dat je gasten terugkomen, helpt het als je weet wat goed combineert en wat niet.” Als een artikel werd afgewezen door een tijdschrift, kwam hij meteen binnenlopen om te zeggen dat dat er nou eenmaal bij hoort en om Del Boy uit ‘only Fools and Horses’ te citeren: He (she) who dares, wins. Niet opgeven, maar gewoon nog een keer proberen. Het is jammer dat Cor met pensioen gaat, want ik had alle promovendi na mij ook zo’n copromotor gegund. Klaas, mijn promotor, was ooit mijn opleider toen ik docent Nederlands werd. Hij was zelf onderwijskundige en inspireerde me om naast mijn baan als docent Nederlands de studie onderwijskunde te volgen. Ik had contact met Klaas nadat mijn collega Willy de legendarische woorden “ik kan niks anders” had uitgesproken. Om Willy en andere collega’s beter te begrijpen, wilde ik aanvankelijk arbeids- en organisatiepsychologie studeren, maar Klaas raadde me aan om gericht onderzoek te doen naar mijn specifieke vragen. Het werd een promotieonderzoek en Klaas werd mijn promotor. In de periode tot 2018 beperkte mijn onderzoekstijd zich tot een dagdeel per week naast een baan als directeur in het voortgezet onderwijs, maar in 2018 attendeerde Klaas me op een vacature bij de Lerarenopleiding. In die baan zou ik twee dagen per week tijd hebben om aan mijn onderzoek te werken. Toen werd het echt serieus. Ik kan dus wel zeggen dat niemand zoveel invloed heeft gehad op mijn loopbaan als Klaas. Er is maar één persoon zonder wie het echt niet gelukt was om dit onderzoek af te ronden. Dat is Nol. Tien jaar lang heeft hij tijdens wandelingen, tijdens vakanties, tijdens de borrel, etentjes en autoritten mijn verhalen over docenten en over scholen moeten aanhoren. Tien jaar lang kreeg hij minimaal eens per week de vraag om ergens over mee te denken, te brainstormen, zijn mening te geven, zijn kennis te delen en artikelen te lezen en te redigeren. Tien jaar lang hield hij mij uit de wind en stond het eten op tafel als ik thuiskwam. Als mensen vroegen hoe ik dat deed: een drukke managementbaan combineren met een promotietraject, dan kon ik eigenlijk alleen maar antwoorden dat dat werd mogelijk gemaakt door Nol. Zonder hem was het echt niet gelukt. Lieve Nol, wat fijn dat je er bent. Het leven is mooier met jou. We gaan er na 2 november nóg meer van genieten samen. Ester Moraal.indd 193 22-09-2023 16:13