Page 194 - Demo

dankwoord192collega in het managementteam van de lerarenopleiding in het laatste half jaar enorm uit de wind heeft gehouden door eindeloos veel directiewerk van me over te nemen en op te vangen. Zonder haar was het niet gelukt om voor de zomer klaar te zijn. Mijn promotieonderzoek voltrok zich grotendeels in Groningen, ver weg van mijn Twentse familie. Toch wil ik mijn moeder Aukje en mijn vader Albert en zijn vrouw Sandra bedanken voor hun interesse en hun trots. Een speciaal woord van dank voor mijn stoere politie-zusje Judith. Zij kan zo stralend en inspirerend vertellen over haar werk, dat iedereen spontaan zin zou krijgen om óók bij de politie te gaan. Tijdens het schrijven van dit proefschrift heb ik daar vaak aan gedacht. Oom Bert en tante Ann, bij wie we thuis konden komen, wil ik hier ook noemen. Ann kan mijn promotie helaas niet meer meemaken. Met Bert, die aan onze faculteit bij Nieuwenhuis wijsgerige filosofische pedagogiek studeerde, heb ik scherpe, inspirerende gesprekken over onderwijs. Ten slotte een woord van dank voor de familie Benders-Diederen. Toen ik tien jaar geleden een relatie kreeg met Nol, kreeg ik er een nieuwe familie bij, die een warme betrokkenheid toonde bij wat ik aan het doen was. Tilla kan mijn promotie helaas niet meer meemaken, maar in gedachten is ze erbij. In het laatste jaar van mijn promotieonderzoek ontmoette ik Influence. Hij vluchtte zeven jaar geleden uit Nigeria, waar hij vreselijke dingen meemaakte. Als vluchteling In Europa bleef hem helaas ook weinig narigheid bespaard. Toch bleef hij positief. Hij vecht voor een mooie toekomst voor zijn vrouw en zijn kinderen. Als me in de laatste fase van mijn onderzoek de promotiemoed in de schoenen zonk, hoefde ik alleen aan Influence te denken om te weten: dit valt mee, mijn problemen zijn luxeproblemen. Tijdens mijn promotie op 2 november zijn Jetse en Rob mijn paranimfen. Met beiden werkte ik in het voortgezet onderwijs samen in een managementteam. Ze waren fantastische teamleiders, met wie ik, ook nadat we niet meer met elkaar werkten, mooie gesprekken over onderwijs en over docenten kan voeren, én met wie ik ook enorm kan lachen. Het is een feest dat zij mijn paranimfen willen zijn.Voor een promovendus zijn de begeleiders belangrijke mensen in het traject. Ik had me geen betere copromotor kunnen wensen dan Cor. Hij weet hoe je een leerproces van een zelfstandig werkend wetenschapper zo optimaal mogelijk kan laten verlopen. Hij stelde kritische vragen, waardoor ik gedwongen werd goed na te denken over keuzes en waardoor mijn onderzoek echt ‘van mij’ werd. Maar hij stuurde me soms Ester Moraal.indd 192 22-09-2023 16:13