Page 198 - The SpeakTeach method - Esther de Vrind

Nederlandse samenvatting
Bovendien bleek uit een onderwijs-impactanalyse dat de docenten de didactiek praktischer en wenselijker dan hun reguliere lespraktijk vonden en niet moeilijker te implementeren dan hun reguliere lespraktijk. De docenten moderne vreemde talen uit het onderzoek rapporteerden over hun reguliere lespraktijk van gespreksvaardigheid problemen te hebben met betrekking tot de grootte van de klas, de organisatie, ordehandhaving en het actief bezig houden van de leerlingen. Deze praktische knelpunten werden niet genoemd voor de nieuwe didactiek. Inzicht in het leerproces en het kunnen afstemmen op de behoeften van de leerlingen werden als voordelen genoemd van de nieuwe didactiek.
Adaptiviteit van de didactiek
De studie in hoofdstuk 4 ging in op de onderzoeksvraag vanuit het oogpunt van de leerlingen. In deze studie werd de vraag gesteld of een zelfevaluatieprocedure een adaptief hulpmiddel kan zijn voor leerlingen in het voortgezet onderwijs om hun gespreksvaardigheid in vreemde talen te leren verbeteren en hun leerproces zelf te reguleren.
In een quasi-experimentele studie werd onderzocht in welke mate er veranderingen plaatsvonden in het proces van zelfregulering bij het verbeteren van de eigen gespreksvaardigheid van leerlingen in het voortgezet onderwijs. Tevens werd onderzocht in welke mate de leerlingen de zelfevaluatieprocedure als motiverend ervoeren en de gekregen steun (in de vorm van feedback en/of verbeteractiviteiten) als adaptief. Hiertoe werd een zelfevaluatieprocedure uitgevoerd in lessen moderne vreemde talen door 329 leerlingen uit verschillende leerjaren, op verschillende niveaus ( 2 2-vwo-klassen, 2 3-vwo-klassen, 1 4-vwo- klas, 3 5-vwo-klassen, 2 6-vwo-klassen, 1 2-havo-klas, 3 3-havo-klassen, 1 4-havo-klas, 3 5- havo-klassen en 1 3-vmbo-klas), op 10 verschillende reguliere middelbare scholen. Daarnaast was er een controlegroep met 369 leerlingen uit moderne vreemde talenklassen eveneens van verschillende leerjaren, op verschillende niveaus en van verschillende scholen. Een cyclus van de zelfevaluatieprocedure bestond uit het uitvoeren van een gesprek in een moderne vreemde taal, gevolgd door de zelfdiagnose van de leerling met verbeterplan. Op basis van de zelfdiagnose en een verbeterplan kreeg de leerling adaptieve feedback en verbeteractiviteiten van zijn docent om de gespreksvaardigheid te verbeteren.
Er werden 1.024 zelfevaluaties van de leerlingen uit de experimentele groep onderzocht die diagnoses bevatten van een opname van hun eigen gespreksvaardigheid, hun verbeterplannen en voorkeur voor werkvorm of hulp van de docent. Daarnaast werden onder
196
196