Page 196 - The SpeakTeach method - Esther de Vrind
P. 196
Nederlandse samenvatting
van de leerlingen verschoven als gevolg van het zien van de zelfevaluaties. Ten slotte werd aan de docenten gevraagd om de mogelijke praktische bruikbaarheid van de zelfevaluatie te evalueren. De resultaten van deze pilotstudie toonden aan dat het gebruik van zelfevaluatie door leerlingen om docenten te helpen feedback af te stemmen op de leerbehoeften veelbelovend was: de docenten meldden dat de zelfevaluaties van hun leerlingen hun inzicht in het leerproces met betrekking tot gespreksvaardigheid verhoogden en ze hun voorgenomen feedback wijzigden na het zien van de zelfevaluaties om af te stemmen op de behoeften van de individuele leerlingen. Bovendien evalueerden de docenten het zelfevaluatieproces ook als mogelijk praktisch bruikbaar in de lespraktijk.
Deze pilotstudie gaf inzicht in het eerste ontwerpprincipe, zelfevaluatie door de leerling. In de tweede fase van het onderzoek werden, op basis van reflectie op de resultaten van de pilotstudie en literatuuronderzoek, andere ontwerpprincipes om de didactiek adaptief te maken voor leerlingen en praktisch voor docenten uitgewerkt en getest in de lespraktijk. Onderzocht werd in hoeverre de didactiek inderdaad als praktisch werd ervaren door docenten en als adaptief door leerlingen.
Praktische bruikbaarheid van de didactiek
In hoofdstuk 3 van deze dissertatie werd verslag gedaan van het onderzoek vanuit het perspectief van de docenten en lag de focus op het praktisch bruikbaar maken van een adaptieve didactiek. Het eerste ontwerpprincipe uit de pilotstudie, ‘zelfevaluatie door leerlingen’, is verder uitgewerkt in een adaptieve didactiek met de ontwerpprincipes 'adaptieve feedback' en 'activiteiten ter verbetering'. In deze studie werd ingegaan op de vraag hoe een adaptieve didactiek voor gespreksvaardigheid in moderne vreemde talen op zodanige manier praktisch kan worden gemaakt voor docenten dat zij deze kunnen aanpassen aan hun context en daadwerkelijk kunnen toepassen in hun lespraktijk waarbij de kern van de didactiek wel behouden blijft. Om dit te realiseren, werd op basis van inzichten uit onderzoek naar begrensde rationele en ecologisch rationele besluitvorming (Todd & Gigerenzer, 2012) en practicality theorie (Doyle & Ponder, 1977; Janssen et al., 2013) het zogenoemde Bridging model gebruikt om de praktische en adaptieve didactiek te ontwikkelen. In navolging van dit Bridging model (Janssen, Westbroek, Doyle, & Van Driel, 2013; Janssen, Westbroek & Doyle, 2015) werd de reguliere lespraktijk van gespreksvaardigheid in moderne vreemde talen eerst
194
194