Page 224 - Het middeleeuwse kastelenlandschap van het Oversticht - Diana Spiekhout

Hoofdstuk 4
Bureau Geofox, Archeologisch Adviesbureau RAAP en het Kenniscentrum Landschap van de Rijksuniversiteit Groningen nieuw multidisciplinair onderzoek verricht op en rond het terrein van de burcht, bestaande uit geofysisch onderzoek, booronderzoek, pollenonderzoek en proefsleuvenonderzoek.38 De resultaten van dit onderzoek worden verderop in dit hoofdstuk in meer detail besproken.
Figuur 4.5: Locatie van de proefsleuven in de gracht van de Hunenborg tijdens het veldwerk van de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek in 1994. Ter hoogte van P4 ligt een dam bestaande uit onder andere secundair gebruikt constructiehout. Dit bleek halverwege de twaalfde eeuw te zijn gekapt. Tussen de kap en de aanleg van de dam kan een aanzienlijke tijd zijn verstreken.
De hypothesen van Schlüter
In 2017 en 2018 heeft de historicus en amateurarcheoloog Dick Schlüter op basis van oudere gegevens enkele nieuwe hypothesen opgesteld over de oorsprong, functies, exploitatie en landschappelijke ligging van de Hunenborg. Deze heeft hij gepresenteerd in een reeks van drie artikelen.39 In het eerste artikel stelde hij dat voorgaande onderzoekers voorbij zijn gegaan aan het feit dat de Lage Hunenborg in 1397 nog was bewoond en de naam Steenhof droeg. Schlüter stelde dat de in 1207 genoemde schout Frethericus de Arnethe op de Hunenborg resideerde en dat aldaar ook afdrachten werden geïnd. Hij meende ook dat rondom het kasteel borgmannen aanwezig waren die in de dertiende en veertiende eeuw op hun eigen boerderijen rondom de Hunenborg woonden. Dat we niet de middeleeuwse naam van de Hunenborg kennen zou volgens Schlüter komen omdat de functie van schout steeds wisselde en deze functie niet overerfbaar was. Betreffende de landschappelijke situering stelde hij dat de Hunenborg destijds strategisch lag in een flessenhals van een oude doorgaande route.
In het tweede artikel heeft Schlüter beweerd dat de Hunenborg eigenlijk Steenborg werd genoemd en is voortgekomen uit een bisschoppelijk hoofdhof. Deze zou in 1160 zijn
38 Scholte Lubberink, Smeenge & Spiekhout 2019.
39 Schlüter 2017; Schlüter 2018a; Schlüter 2018b.
222