Page 242 - Reconstructive Techniques in Musculoskeletal Tumor Surgery

Chapter 12
van, en risicofactoren voor, falen en complicaties, tijd tot volledige belasten, en optimale xatie werden geëvalueerd bij 87 reconstructies. Complicaties werden gezien bij 76% van de patiënten. De voornaamste complicaties waren ‘nonunion’ (40%), fracturen (29%), en infectie (14%). De mediane tijd tot volledige belasting was negen maanden. Vijftien grafts faalden, waarvan twaalf in de eerste vier jaren na operatie. Geen van de reconstructies van de tibia faalden. Locatie van de reconstructie, leeftijd van de patiënt, lengte van de allograft, xatie met een intramedullaire pen alleen, en niet-overbruggende osteosynthese bleken de belangrijkste risicofactoren voor complicaties. Om het aantal complicaties te verminderen, raadden wij aan om het gebruik van allografts voor reconstructie van grote defecten te heroverwegen, met name bij de oudere patiënt, en om plaatosteosynthese te verrichten.
Het is voorgesteld dat primaire bottumoren adequaat behandeld zouden kunnen worden middels een hemicortical resectie. Potentiële voordelen van een hemicorticale resectie zijn het behoud van aangrenzende gewrichten, botmassa, en corticale continuïteit. In hoofdstuk 6 hebben wij alle hemicorticale resecties en daaropvolgende allograftreconstructies geëvalueerd in een nationale retrospectieve studie. Er werden in totaal 111 patiënten geanalyseerd, waarbij wij keken naar het optreden van mechanische complicaties, infecties, oncologische uitkomsten, en overleving van de allograft. Drieëndertig procent van de patiënten had een niet-oncologische complicatie, met name fracturen van het gastheerbot (18%). Andere complicaties waren ‘nonunion’ (7%), infectie (7%), en een fractuur van de allograft zelf (3%). Van de 97 patiënten met een maligne tumor had 15% een residu of recidief tumor, en 6% kreeg metastasen. Het risico op complicaties en fracturen nam toe met de uitgebreidheid van de corticale resectie. Wij concludeerden dat hemicorticale resectie niet aan valt te bevelen voor hooggradige tumoren. Daarentegen kan het superieur zijn aan een segmentresectie bij zorgvuldig geselecteerde tumoren, op voorwaarde dat adequate marges behaald kunnen worden.
Osteoarticulaire allografts werden in het Leids Universitair Medisch Centrum frequent gebruikt voor de reconstructie van articulaire defecten na tumorresectie sinds die oprichting van de Leidse Botbank, in december 1988. Solide bewijs omtrent de langetermijn uitkomsten van dergelijke reconstructies was echter niet voorhanden. In hoofdstuk 7 presenteerden wij een systematisch literatuuronderzoek naar osteoarticulaire allograftreconstructies, verricht in de behandeling van tumoren van het steun- en bewegingsapparaat. Daarnaast
240