Page 228 - Demo

Chapter 8226Hoofdstuk 7 - Algemene discussieIn dit hoofdstuk worden de belangrijkste bevindingen van dit proefschrift besproken. De Wet zorg en dwang (Wzd) die op 1 januari 2020 in Nederland werd ge%u00efntroduceerd, versterkt de rechten van cli%u00ebnten met een verstandelijke beperking om zelf te mogen beslissen over de zorg die zij krijgen. De Wzd verplicht zorgorganisaties en zorgprofessionals om te streven naar het bieden van vrijwillige zorg aan cli%u00ebnten. Onvrijwillige zorg, zoals vrijheidsbeperkende maatregelen, worden echter nog steeds toegepast in situaties met een hoog risico op schade of gevaar voor cli%u00ebnten en zorgprofessionals op de werkvloer. De Wzd introduceerde een stappenplan met multidisciplinair overleg voor het evalueren van onvrijwillige zorg. Zorgorganisaties zijn verplicht om onvrijwillige zorg te registreren en te rapporteren aan de Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd. De bevindingen in dit proefschrift laten zien dat zorgprofessionals zich in 2019 begonnen voor te bereiden op de Wzd. Dat leidde tot een daling in registraties van onvrijwillige zorg tot halverwege 2020. Er was een tijdelijke stijging in de tweede helft van 2020, maar de daling hervatte zich in 2021 na volledige implementatie van de Wzd. Over het algemeen toonde het onderzoek aan dat de nieuwe Wzd effectief werd ge%u00efmplementeerd in deze organisatie. Zelfs tijdens de pandemie.Wat betreft implementatieprocessen in zorgorganisaties voor mensen met een verstandelijke beperking lieten de resultaten in dit proefschrift zien dat verschillende determinanten het implementeren van methoden om onvrijwillige zorg te verminderen kunnen belemmeren of bevorderen. Als belemmerende factoren werden bijvoorbeeld genoemd het kwaliteit van zorg-dilemma, gevoelens van overbelasting en stress, een gebrek aan implementatieplannen, slechte communicatie en onduidelijke visies van organisaties. Factoren zoals betrokkenheid van belanghebbenden, op maat gemaakte implementatieplannen en organisatorische betrokkenheid werden genoemd als bevorderende factoren in implementatieprocessen. Implementatie-interventies, die zijn afgestemd op de behoeften van zorgteams en zorgprofessionals, zouden sociale mechanismen in implementatieprocessen in gang kunnen zetten om de uitkomsten