Page 127 - Demo

125ANederlandse samenvattingDit proefschrift geeft een overzicht van verschillende studies naar behandelingen en voorspellende biomarkers op het gebied van alvleesklierkanker en slokdarmmaagkanker.In hoofdstuk 1 wordt een algemene inleiding gegeven over de betreffende ziektebeelden waarbij de incidentie en verschillende behandelopties worden toegelicht.Pati%u00ebnten met een lokaal irresectabel pancreascarcinoom zonder metastasen op afstand (LAPC) of een pancreascarcinoom met metastasen op afstand komen doorgaans niet in aanmerking voor een curatieve behandeling. In plaats daarvan wordt palliatieve chemotherapie aanbevolen om de overleving te verbeteren en tumor gerelateerde symptomen te verlichten. Voor pati%u00ebnten met LAPC kan, afhankelijk van de respons op inductie chemotherapie, de mogelijkheid van resectie opnieuw worden overwogen. Andere lokale behandelingen, zoals radiofrequente ablatie (RFA) of irreversibele electroporatie (IRE), worden doorgaans alleen in studieverband toegepast. Voor pati%u00ebnten met LAPC of gemetastaseerde ziekte zijn FOLFIRINOX en gemcitabine met nab-paclitaxel momenteel veelgebruikte behandelingen, waarbij pati%u00ebnten in goede conditie volgens de Nederlandse richtlijn bij voorkeur behandeld worden met FOLFIRINOX. In hoofdstuk 2 werd de toevoeging van een antilichaam gericht tegen de epidermale groeifactor receptor (EGFR) aan een behandeling met radiotherapie in combinatie met het chemotherapeuticum gemcitabine onderzocht bij pati%u00ebnten met een LAPC. Ten tijde van dit onderzoek werd radiotherapie in combinatie met chemotherapie (CRT) beschouwd als een standaard behandeling voor LAPC. De toevoeging van een EGFR remmer (panitumumab) was gebaseerd op preklinisch onderzoek waarbij blokkade van de EGFR gemedieerde signaaloverdracht in tumorcellen de gevoeligheid van pancreastumorcellen voor CRT verhoogde. Onze studie betrof een fase 1 studie waarin de klinische belasting en bijwerkingen van verschillende panitumumab doseringen in combinatie met op gemcitabine gebaseerde CRT werd onderzocht. De maximale verdraagbare dosis (MTD) van panitumumab werd vastgesteld op 1,5 mg/kg. We concludeerden dat het toevoegen van panitumumab aan CRT met gemcitabine haalbaar is met aanzienlijke, maar te behandelen bijwerkingen. Veel voorkomende bijwerkingen waren misselijkheid, braken, neutropenie, vermoeidheid en anorexie en acne%u00efforme huiduitslag. Deze klachten zijn behoudens huiduitslag ook te beschouwen als potentieel ziekte