Page 254 - Breeding and regulatory opportunities, Renaud
P. 254
In het geval de VS, verwachten de beleidsambtenaren dat de niet-
gouvernementele actoren zelf de sector zullen organiseren om te voldoen aan
biologische zaadregelgeving. Zelforganisatie is slechts gedeeltelijk bereikt, en
de ontwikkeling van de sector verloopt te traag om optimale groei van een
biologische zaadmarkt te ondersteunen. Terwijl andere biologische externe
hulpbronnen strikt worden gereguleerd (bijvoorbeeld compost, mest),
wordt zaad schijnbaar niet door de regelgevende instanties erkend als een
belangrijke input. Tegelijkertijd leidt de huidige situatie rond de Amerikaanse
regelgeving tot risico’s van schenden van de integriteit van de biologische
sector. De onduidelijkheid rond interpretatie van de regelgeving draagt bij
aan mogelijke overtredingen op het gebruik van niet-aanvaardbare zaden
en zaadbehandelingen, en bestendigt inconsistentie bij de interpretatie
en handhaving van de zaadregelgeving. Het is (tot nu toe) niet gelukt om
een gelijk speelveld tussen belanghebbenden te creëren. De biologische
zaadregelgeving heeft onder de diverse belanghebbende groepen niet de
bezorgdheid kunnen wegnemen dat strikte handhaving zal leiden tot een
beperking van het rassenassortiment (genetische diversiteit en keuzevrijheid
van boeren), tot verhoging van telerskosten en tot het vragen van zaadbedrijven
te investeren in een markt die zij beschouwen als relatief klein of waarvoor zij
niet de kennis of middelen hebben om die te ondersteunen (met betrekking
tot de zaadproductie of veredeling). Desalniettemin, hebben de dynamische
relaties die zich ontwikkeld hebben in de verschillende ontstane netwerken in
reactie op de zaadvoorschriften bijgedragen aan het uitrolproces rond beleid
van de regelgeving. Ondanks de onduidelijkheid in de regelgeving ontwikkelt
de zaadsector zich, en is een breder rassenassortiment en groter aanbod van
kwalitatief beter zaad beschikbaar gekomen.
Hoofdstuk 3 vergelijkt de ontwikkeling van de biologische zaadregelgeving in
de VS, de Europese Unie (EU) en Mexico als voorbeelden hoe de uitdagingen
in de wereldwijde handel in landbouwproducten worden aangepakt. Ook
deze studie werd uitgevoerd tussen 2007 en 2013. Het belicht hoe de groei
van de biologische sector wordt belemmerd door onevenwichtigheden in de
regelgeving en onverenigbare situaties in het handelsverkeer die voortvloeien
uit uiteenlopende belangen van partijen door de hele waardeketen van
biologische zaaizaad heen, en het variërende vermogen voor zelf-organiserende
bestuur van de zaadsector in relatie tot de regulerende rol van de overheid.
236
