Page 15 - kennis en praktijk in de gehandicaptenzorg

heid. In andere sectoren in de langdurende zorg, maar ook daarbuiten, doen zich ech-
ter vergelijkbare vraagstukken voor, wat dit onderzoek in potentie ook relevant maakt 1 voor situaties buiten de gehandicaptenzorg.
1.2 Klooftussenkennisenpraktijk
Als er gesproken wordt over de kloof tussen kennis en praktijk, dan gaat het in het algemeen over (praktijkgericht) wetenschappelijke kennis. Ook in de aandacht voor de deskundigheid van medewerkers in de gehandicaptenzorg wordt een belangrijke rol toegedicht aan die kennis. De Inspectie voor de Gezondheidszorg (2007a; 2007b) geeft aan dat bij het verlenen van zorg en ondersteuning aan mensen met een beperking de voorkeur gegeven moet worden aan het gebruik van richtlijnen en protocollen waar- van de wetenschappelijke evidentie is aangetoond. Medewerkers worden bovendien geacht op de hoogte te zijn en gebruik te maken van nieuwe wetenschappelijke inzich- ten. Zowel op landelijk niveau als in organisaties is aandacht voor de toepassing van wetenschappelijke kennis die relevant is voor de praktijk. Ook in internationaal ver- band wordt gewerkt aan de verbinding tussen wetenschap en praktijk (Timmons, 2013).
Niet alleen in de gehandicaptenzorg wordt veel belang gehecht aan wetenschappelijke kennis. Van verschillende soorten kennis die te onderscheiden zijn, heeft wetenschap- pelijke kennis ook in het algemeen het hoogste aanzien. Veel mensen beschouwen de wetenschap als bron van ultieme antwoorden. Nederlanders stellen meer vertrouwen in de wetenschap, dan bijvoorbeeld in de politiek, de media en de rechtspraak. Dit geldt zelfs voor mensen met relatief weinig sociaal vertrouwen en die de neiging hebben zich af te zetten tegen de gevestigde orde (Tiemeijer & Jonge, 2013). Politici worden aangesproken om hun plannen te baseren op wetenschappelijke feiten (Algemene Re- kenkamer, 2013). Professionals wekken vertrouwen door zich in hun handelen te be- roepen op wetenschappelijke inzichten (Eraut, 1994; Schö n, 1991).
Implementatie
Bal, De Bont en De Mul (2010) laten zien hoe ook in de aandacht voor de implementatie van kennis wetenschap een belangrijke rol speelt. Zij beschrijven hoe begin jaren-90 door beroepsgroepen in de zorg fors ingezet werd op de ontwikkeling van wetenschap- pelijke kennis om de kwaliteit en doelmatigheid van het professioneel handelen te borgen. Al snel bleek echter dat het ontwikkelen en beschikbaar stellen van weten- schappelijke kennis niet voldoende is om ervoor te zorgen dat deze kennis ook wordt gebruikt. Bal et al. beschrijven hoe tal van organisaties zich zijn bezig gaan houden met de implementatie van kennis. Deze organisaties stellen hun werk vaak voor als het overbruggen van de kloof tussen (wetenschappelijke) kennis en praktijk.
Bal et al. constateren dat elke organisatie een ander implementatiemodel hanteert, maar dat bij nadere beschouwing deze modellen erg op elkaar lijken. Dit komt volgens hen mede doordat implementatie gezien wordt als een vak apart, waarvoor gespecia- liseerde medewerkers worden aangetrokken. Deze putten voor hun benadering veelal uit dezelfde kennisbronnen. Daarnaast gaan alle onderzochte modellen uit van een
15