Page 28 - To keep a balance in disease specific intestinal insufficiency. Diagnostics and practical nutritional aspects - Nicolette Wierdsma

Chapter 2
tweede belangrijke conclusie hing hiermee samen: het meten van alleen de vetexcretie in de feces is een beperkte indicator voor het totale energieverlies in de feces, met name bij patiënten zonder colon, bij wie grote hoeveelheden energie in de vorm van koolhydraten verloren gaan.
Patiënt A had ten tijde van de bomcalorimetrie een energetische absorptie van circa 78%, patiënt B daarentegen slechts 60%.Daarbijwashet rustmetabolisme van patiënt A met circa 150 kcal/dag (9%) verhoogd en van patiënt B met circa 250 kcal/dag (17%) ten opzichte van het berekende rust-metabolisme op basis van de Harris en Benedict-formule (15). Voor zowel een verminderde absorptiecapaciteitalsmedeeenverhoogdrustmetabolismedientgecorrigeerd te worden. Deze uitslagen komen overeen met de aanbevelingen van de zojuist aangehaalde onderzoekers(11-13) om de energetische inname met circa 50% te verhogen ten opzichte van de normale aanbevelingen (15).
Dames en Heren, er zijn in het verleden diverse studies gedaan naar de energetische verliezen bij patiënten met een ernstige (energie)malabsorptie op basis van een korte darmsyndroom. Uit de weergegeven casussen blijkt dat vetmalabsorptie niet de enige component is van het toegenomen energetische verlies; ook koolhydraten spelen een grote rol. Malabsorptie kan een belangrijke oorzaak zijn van een niet-verbeterende voedingstoestand. Energieverbruik en voedselinname zijn relatief eenvoudig te bepalen. Het schatten van dunne darm lengte en het bepalen van fecale vetuitscheiding alleen zijn insufficiënt als indicator voor malabsorptie. Bomcalorimetrie voor bepaling van de absorptiecapaciteit kan hier uitkomst bieden.
26