Page 110 - POLITIEK OF MANAGEMENT?

Hoofdstuk 3
De benchmark op basis van een WOB-verzoek aan 30 gemeenten, zoals in de voorgaande deelparagraaf beschreven, omvatte ook de uitvraag naar het verloop van zaken. Bij sommige gemeenten was het aantal gegrond verklaarde bezwaarschriften niet uitgesplitst naar zaaksoort. In dat geval is het percentage naar rato toegepast op de WWB zaken. Dat betekent dat rekening moet worden gehouden met een foutmarge in de gehanteerde getallen.
Zoals bij de eerdere beschrijving van de benchmark was vermeld, konden de meeste gemeenten geen bruikbare cijfers over beroepszaken aanleveren. Op basis van de beperkte informatie die is ontvangen komt als beeld naar voren dat dit om dermate kleine aantallen gaat, dat een gegrondverklaring meer of minder op het aantal beroepszaken tot grote verschuivingen in het percentage leidt. Dat maakt een benchmark ten aanzien van het percentage gegrondverklaringen na beroep vrijwel onmogelijk en ook weinig zinvol.
Gelijkheid in voorzieningenniveau (rechts(on)gelijkheid)
Op macroniveau kunnen wij ons in onze casussen richten op de gelijkheid in voorzieningenniveau tussen burgers van verschillende gemeenten. Bij het politieke perspectief zagen wij al dat de nationale overheid bewust de uitvoering van sociale wetgeving in medebewind heeft gegeven aan de gemeenten en hen daarbij ruimte heeft gegeven om eigen beleid te formuleren en te vertalen in eigen regelgeving (verordeningen). Dat betekent dat binnen het sociale domein er ongelijkheid kan bestaan in voorzieningenniveau tussen verschillende gemeenten op basis van lokale sociaaleconomische verschillen, maar ook op basis van de politieke keuzen die binnen de gemeente zijn gemaakt. Binnen de gemeente is er vervolgens één beleid met de daaruit voortvloeiende verordeningen als basis van een gelijke behandeling van de burgers binnen de gemeente. Met andere woorden, tussen gemeenten kan verschil bestaan in beleid en regelgeving, leidend tot een verschillend voorzieningenniveau. Binnen de gemeente is er eenheid in beleid en regelgeving en komt het verder aan op gelijkheid in uitvoering van beleid en regelgeving.
Het voorzieningenniveau wordt vastgesteld in beleid en verordeningen. Daarmee ligt deze indicator heel dicht aan tegen, zo niet valt samen met, de indicator ‘mate van beleidsharmonisatie’, zoals gebruikt binnen het politieke perspectief. Om vast te stellen in hoeverre sprake is van beleidsharmonisatie
108