Page 251 - Het middeleeuwse kastelenlandschap van het Oversticht - Diana Spiekhout

De vondsten geven belangrijke aanwijzingen over de gebruikers van de burcht. In eerste instantie is het opmerkelijk dat voor het stenen gebouw tufsteen is benut. Het gebruik van dit materiaal voor de Hunenborg is opmerkelijk, want in de Lage Landen werd tufsteen vooral verwerkt in religieuze gebouwen of in constructies in steden zoals Deventer.104 In Oost-Twente wordt dit materiaal verder nergens aangetroffen.105 Het optrekken van een tufstenen gebouw vereist geld en complex transport. Zoiets zou alleen door een vermogende bouwheer kunnen worden geïnitieerd. Opvallend is dat meerdere artefacten duidden op de aanwezigheid van soldaten en paarden. De mogelijke weefgewichten en een deksel van een inktpot zijn een indicatie dat men zich ook bezighield met weven en mogelijk schrijven.
4.6 Historisch-landschappelijke context
Ligging van de burcht in het natuurlijke landschap
De Hunenborg is gebouwd op een dekzandeiland in het Voltherbroek (figuur 4.26). Ruim
twee kilometer naar het noordwesten rijst de hoogopgaande stuwwal van Ootmarsum op
en in het zuidoosten ligt de stuwwal van Oldenzaal. Blijkens onderzoek van de historisch
ecoloog Smeenge is het Voltherbroek in het Laat-Pleistoceen ontstaan door rivieractiviteit
van de Dinkel. Deze rivier had indertijd een sterk vlechtend karakter met talrijke oude stroomgeulen die in het voorjaar smeltwater van de stuwwal afvoerden naar het noorden. 4 In het Voltherbroek liggen diverse van dergelijke paleogeulen (figuur 4.26, de mosgroene gebieden). Tussen de geulen liggen hogere terrasresten of oeverwallen uit diezelfde tijd.
Deze zijn aan het einde van de Weichselijstijd met een laag dekzand overdekt (figuur 4.26, de blauwgroene gebieden). Geogenetisch heeft dit broekgebied meer kenmerken van een Pleistoceen rivierenlandschap dan van een dekzandlandschap.
Figuur 4.26: De ligging van de Hunenborg ten opzichte van de geomorfologie. De rode en oranje delen representeren de stuwwallen, de gele gedeelten dekzandruggen en de groene gedeelten laagten.
104 Bartels 2006, 211.
105 Scholte Lubberink et al. 2018: 126.
Het kasteellandschap van de Hunenborg
249