Page 132 - The autoimmune hypothesis of narcolepsy and its unexplored clinical features M.S. Schinkelshoek

130
symptoom is voor veel mensen met narcolepsie type 1 een belangrijk onderdeel van de ziektelast, met name bij kinderen.
Hoofdstuk 5 beschrijft hiertoe een onderzoek bij mensen met narcolepsie type 1 die beginnen met het gebruik van natriumoxybaat. We vergeleken het effect van dit middel op het gewicht in vergelijking met de gewichtsverandering bij mensen die modafinil begonnen te gebruiken. Natriumoxybaat, een medicament dat gebruikt wordt voor de behandeling van alle kernsymptomen van narcolepsie type 1, bleek tevens voor een significant grotere gewichtsreductie te zorgen dan modafinil. Zowel voor de gewichtstoename als symptoom van narcolepsie type 1 als voor de gewichtsafname door het gebruik van natriumoxybaat is nog niet afdoende verklaring. Preklinisch onderzoek suggereert echter dat er een rol is voor veranderingen in activatie van bruin vetweefsel, verantwoordelijk voor een groot deel van de warmteproductie in het lichaam, in narcolepsie type 1.
Hoofdstuk 6 beschrijft bevindingen over slaapbeleving bij personen met narcolepsie type 1 en andere slaapstoornissen. In dit onderzoek bekeken we in hoeverre mensen met een slaapstoornis in staat waren correct te benoemen of ze al dan niet hadden geslapen tijdens een gepland dutje. Zowel zeggen geslapen te hebben als geen slaap was geregistreerd, als zeggen niet geslapen te hebben als juist wel slaap was geregistreerd kwam veel voor bij mensen met narcolepsie type 1 en 2, idiopathische hypersomnie, obstructief slaapapnoe syndroom en chronische slaapdeprivatie. Het komt frequenter voor bij mensen die later tijdens het dutje in slaap vallen en alleen non-REM slaapstadium 1 bereiken. Deze bevindingen zijn relevant, omdat het bewustzijn van in slaap vallen overdag gebruikt wordt voor het evalueren van ernst van de aandoening en behandeleffect van interventies. In het licht van dit onderzoek moet dus voorzichtig omgegaan worden met de op die manier verkregen informatie.
Toekomstperspectief
De vijf kernsymptomen van narcolepsie type 1, te weten kataplexie, overmatige slaperigheid overdag, hypnagoge hallucinaties, slaapparalyse en verstoorde nachtslaap, worden vaak gebruikt als primaire en secundaire uitkomstmaat bij onderzoek naar de effectiviteit van behandeling. Andere, minder bekende symptomen dragen echter significant bij aan de ziektelast van mensen met narcolepsie type 1. Gewichtstoename, verminderde alertheid, depressieve