Page 173 - Open versus closed Mandibular condyle fractures

Onderzoek naar DC/TMD bracht geen significant verschil van TMD-klachten in beide groepen aan het licht. De correlatie tussen objectieve kauwprestaties en zelf-gerapporteerde mandibulaire functie van de patiënt was positief (r = 0,250; P = 0,033). Betere kauwprestaties werden gemeten voor mannelijke patiënten, die fysiotherapie kregen, die geen andere mandibulafracturen hadden en/of een goede subjectieve occlusie hadden. Er werd geen significant verschil gevonden voor de MAI tussen de open en de gesloten behandeling.
Ook bleek er geen significant volumeverschil van de caput te bestaan tussen de open en gesloten behandeling. Wel was een grotere caput geassocieerd met een betere kauwprestatie en bleek geslacht en MMO de gemeten volumes van de caput na trauma te beïnvloeden. Over het algemeen werden goede resultaten behaald met zowel open als gesloten behandelingen.
In hoofdstuk 4.4 wordt een alternatief voor het gerandomiseerd klinisch onderzoek (RCT), de gouden standaard, gepresenteerd voor het evalueren van de effecten van medische interventies. Aangezien een RCT, in het geval van het open versus gesloten vraagstuk, een uitdaging is in termen van logistiek, planning en kosten, is een veelbelovend alternatief voor de conventionele pragmatische RCT, de multipele cohort gerandomiseerd klinisch onderzoek (cm-RCT) benadering. De cm-RCT is ontworpen om gerandomiseerde studies voor de evaluatie van interventies te vergemakkelijken.
Voor nu lijkt gesloten behandeling een veilige en juiste behandelingsmethode te zijn voor de meeste unilaterale collum mandibulae fracturen. Hoewel de open groep in het algemeen vergelijkbare resultaten liet zien, moet deze behandelmethode worden gereserveerd voor beperkte indicaties. Adequate klinische besluitvorming is de spil in het voorkomen van ongewenste chirurgisch gerelateerde complicaties.
Samenvatting
187
6.2