Page 171 - Open versus closed Mandibular condyle fractures

Hoofdstuk 2 beschrijft de gesloten behandelingsmodaliteit.
In hoofdstuk 2.1 wordt een systematische review gepresenteerd om een overzicht te geven van de tot nu toe gepubliceerde studies die uitsluitend betrekking hebben op de gesloten behandeling. De bestaande gesloten behandelingsmodaliteiten en hun klinische uitkomsten worden besproken. Uit de systematische zoekactie werden in totaal zestien onderzoeken met een totaal aantal van 1535 patiënten met collum mandibulae fracturen geselecteerd. De meest frequent beschreven uitkomstmaten waren occlusie, mondopening, bewegingsbereik van de onderkaak (ROM) en pijn. In deze onderzoeken had 89% van de patiënten aan het einde van de follow-upperiode geen malocclusie. De aanwezigheid van enige malocclusie varieerde van 0 tot 24%. Over het algemeen werd in 86% van de gevallen bij het laatste follow-up moment een goede mondopening gerapporteerd en in 84% werd een onbeperkt bewegingsbereik van de onderkaak gemeld. Er werden geen gevallen van ankylose beschreven. De gerapporteerde incidentie van pijn in rust varieerde van 0 tot 16%. Een gemiddelde van 92% van de patiënten was pijnvrij. Vanwege de heterogeniteit van de groepen, de hoge uitval van patiënten in de follow-up, de slechte omschrijvingen van de verschillende behandelmethoden en de verschillende uitkomstmaten, kon geen duidelijk verband worden vastgesteld tussen de behandelingen en de uitkomsten die in de onderzoeken werden toegepast. Deze systematische review laat zien dat, vooral vanwege het lage bewijsniveau van de studies, er momenteel geen gouden standaard is voor de gesloten behandeling van collum mandibulae fracturen. Het opstellen van een dergelijke standaard zou mogelijk de behandelresultaten kunnen verbeteren.
In hoofdstuk 2.2 wordt een alternatieve niet-chirurgische procedure besproken voor het behandelen van malocclusie, ten gevolge van een gesloten behandeling van collum mandibulae fracturen. Vier patiënten met post-traumatische malocclusie na een conservatieve behandeling werden in 2013 en 2014 verwezen naar ons centrum en behandeld met hypomochlions, i.e., occlusale stops om het post-traumatische feedbackmechanisme dat deze patiënten hadden ontwikkeld te moduleren. Na verwijdering van de occlusale stops en een periode van fysiotherapie om de propriosepsis te herstellen, werd binnen een tijdspad van 6 weken een stabiele functionele occlusie bij alle patiënten bereikt. Dit resultaat geeft aan dat post-traumatische malocclusiecomplicaties na een conservatieve behandeling in sommige gevallen met succes kunnen worden opgelost zonder de noodzaak voor verdere invasieve chirurgische procedures.
Samenvatting
185
6.2