Page 201 - Demo

Samenvatting1998SamenvattingDit proefschrift richt zich op de psychische zorg aan mensen met een lichte verstandelijke beperking (LVB) in de huisartspraktijk. In Hoofdstuk 1 wordt in een algemene inleiding meer achtergrondinformatie gegeven over mensen met een LVB, de risico’s die zij lopen op psychische problemen, de organisatie van psychische zorg in Nederland, en de zorgen die er bestaan over de huidige kwaliteit van deze zorg aan mensen met een LVB. Mensen met een LVB worden gekenmerkt door beperkingen zowel in het intellectuele functioneren als in adaptieve vaardigheden, met een aanvang in de kinderleeftijd. In Nederland spreekt men van een LVB indien er sprake is van een IQ tussen de 50 tot 85, met dusdanige beperkingen in adaptieve vaardigheden dat ondersteuning nodig is om adequaat te functioneren in het dagelijks leven. Ongeveer 6,4% van de Nederlandse bevolking heeft een LVB.Vanwege de cognitieve en adaptieve beperkingen kunnen mensen met een LVB uitdagingen ervaren op meerdere levensdomeinen, zoals wonen, werken en sociale participatie. De LVB is mogelijk niet direct zichtbaar voor buitenstaanders, wat kan leiden tot overbelasting en stress bij personen met een LVB en tot onthouding van passende zorg en ondersteuning. Tot één derde van volwassenen met een LVB ervaart psychische problemen, wat twee keer zo hoog is als de algemene bevolking.In Nederland, net als in de meeste andere landen met een eerstelijnszorgmodel, is de huisarts het eerste aanspreekpunt voor mensen met een LVB die psychische klachten ervaren. De huisarts biedt eerstelijns psychische zorg en fungeert als poortwachter naar meer specialistische zorg. De Nederlandse huisarts wordt hierbij ondersteund door de praktijkondersteuner GGZ (POH-GGZ).Er zijn echter verschillende redenen tot zorg met betrekking tot de kwaliteit van de (eerstelijns) psychische zorg aan mensen met een LVB: huisartsen voelen zich niet altijd voldoende toegerust om de benodigde zorg te bieden; zowel een LVB als de psychische problemen kunnen over het hoofd worden gezien; en ook in geestelijke gezondheidszorg (GGZ) is de kwaliteit van zorg niet gegarandeerd. Door ontoereikende psychische zorg lopen mensen met een LVB het risico op het ontwikkelen van ernstigere of chronische Katrien Pouls sHL.indd 199 24-06-2024 16:26