Page 227 - Strategies for non-invasive managementof high-grade cervical intraepithelial neoplasia - prognostic biomarkers and immunotherapy Margot Maria Koeneman

In hoofdstuk 10 werden de bevindingen van dit proefschrift bediscussieerd in een breder perspectief, met bespreking van de implicaties voor klinische zorg en toekomstig onderzoek. Dit proefschrift biedt handvatten voor de verdere ontwikkeling van alternatieve behandelstrategieën in hooggradige CIN, met focus op het voorspellen van spontane regressie met prognostische biomarkers en immunotherapie met imiquimod.
Conclusies, aanbevelingen en toekomstperspectieven
- Prognostisch biomarker onderzoek is uitdagend, maar korte-termijn observationele studies bieden wel degelijk een mogelijkheid voor onderzoek op dit gebied. Toekomstig biomarker onderzoek zou zich moeten richten op de ontwikkeling van samengestelde biomarker profielen of predictiemodellen, in plaats van op individuele markers, en zou moeten worden verricht volgens de PROBE criteria voor biomarker onderzoek.
- In toekomstig biomarker onderzoek zou onderscheid gemaakt moeten worden tussen CIN2 en CIN3, omdat de kans op regressie duidelijk verschilt. Dit onderscheid moet gemaakt worden op basis van conventionele histopathologische beoordeling, tot betere methoden beschikbaar zijn.
- Toegenomen expressie van 3q26, roken en pariteit kunnen worden overwogen als onderdeel van een biomarker profiel voor de spontane regressie van hooggradige CIN.
- Uit de meningen van gynaecologen en voorkeuren van patiënten blijkt dat imiquimod toegepast zou kunnen worden als niet-chirurgische behandeling in een selecte groep vrouwen, namelijk vooral bij vrouwen met een toekomstige kinderwens om zo het risico op vroeggeboorte in een volgende zwangerschap door een lisexcisie te voorkomen.
- Aanvullend bewijs voor de klinische toepasbaarheid van imiquimod in hooggradige CIN is noodzakelijk en zal worden geleverd door de TOPIC3 studie.
13
Nederlandstalige samenvatting
225