Page 197 - Empowering pre-service teachers through inquiry - Lidewij van Katwijk
P. 197

                                interesse, maar helaas zal de trots die zij voelt omdat ik één van haar zes kinderen ben weer snel vergeten zijn. Op mijn zus Friederike en broers Evert-Jan, Rogier, Fokke en Quinten kan ik altijd bouwen. Fijn dat de laatste twee ook in het onderwijs terecht zijn gekomen, dat levert inspiratie en goede discussies. Mijn getalenteerde nichtje Esther, wil ik bedanken voor de illustratie van de voorkaft. Ook mijn schoonfamilie, waarvan een aantal het traject zelf doorlopen hebben, steunden mij al die jaren door dik en dun. Lieve Kees en Riek, Jan, Ankie, Bram en Elske, ik hoop nog lang met jullie -en de aanhang van deze bijzondere Bossenbende- familieweekenden met sport, spel, gesprek, zang en dans mee te maken.
Tot slot zijn er mensen die ik in alle vier de kamers tegenkom: mijn paranimfen Eeltje; kamergenoot op De Eekhorst, inspiratiebron voor pedagogisch handelen en curriculumontwerp en Deniz; kamergenoot op de RUG, inspirerende en zeer integere vakdidacticus biologie. Mijn kinderen Elise, Emiel en Juliette, die mij uit mijn ‘werkkamer’ konden lokken met een knuffel, een spel, een verhaal of een hulpvraag. En natuurlijk Daan! Jammer dat hij uiteindelijk toch dit dankwoord niet geschreven heeft (wat hij beloofd had), maar verder zou ik iedere promovendus zo’n relatie gunnen. Hij is mijn held, echt mijn makker. Onze gesprekken kregen een extra dimensie en ik heb me nooit zorgen hoeven maken over hoe het thuis liep; de beste plek om te leven, te leren en lief te hebben.
Dankwoord
  195































































































   195   196   197   198   199