Page 76 - POLITIEK OF MANAGEMENT?

Hoofdstuk 2
het Regeringsbeleid (WRR) (Van der Donk, Rinnooy Kan, Vandenbroucke, Van Lieshout & Hemerijck, 2007), maar ook uit het laatste regeerakkoord (Regeerakkoord VVD – PvdA, 29 oktober 2012).
Dit betekent onder meer een herijking van de balans tussen de zorg van de overheid voor haar burgers (verticaal) en de zorg van burgers voor elkaar (horizontaal). In de troonrede van 17 september 2013 wordt gesteld dat de klassieke verzorgingsstaat, waarbinnen vooral de zorg van de overheid voor de burger dominant is, plaats maakt voor de participatiemaatschappij, waarbinnen de zorg van mensen voor elkaar meer nadruk krijgt:
2.5.2
Het is onmiskenbaar dat mensen in onze huidige netwerk- en informatiesamenleving mondiger en zelfstandiger zijn dan vroeger. Gecombineerd met de noodzaak om het tekort van de overheid terug te dringen, leidt dit ertoe dat de klassieke verzorgingsstaat langzaam maar zeker verandert in een participatiesamenleving. Van iedereen die dat kan, wordt gevraagd verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven en omgeving. Wanneer mensen zelf vorm geven aan hun toekomst, voegen zij niet alleen waarde toe aan hun eigen leven, maar ook aan de samenleving als geheel.
De gemeenschap met op elkaar betrokken burgers (horizontaal)
Met onze verkenning van sociale grondrechten en de doorwerking daarvan in de sociale rechtsstaat is het idee van de gemeente als lokale gemeenschap, waarmee deze paragraaf begon, wat op de achtergrond geraakt. Wij eindigden de voorgaande paragraaf echter met vast te stellen dat zich een beweging terug aftekent van overheidszorg naar zorg door en uit de gemeenschap. Daarmee komen wij op het gemeenschapsperspectief in horizontale zin.
De sociale wetgeving draagt bij aan participatie aan en cohesie binnen die samenleving, maar is dat de enige maatschappelijke rol van de gemeente? Ringeling (1998) stelt dat de lokale overheid zich niet kan beperken tot een leveranciersrol gericht op individuele burgers, organisaties of instanties, maar aansluiting moet zoeken bij de lokale samenleving. In het gemeenschapsperspectief gaat het niet over de burger als klant, maar als inwoner en onderdeel van de lokale gemeenschap.
74