Page 246 - THE DUTCH TALKING TOUCH SCREEN QUESTIONNAIRE

Chapter 6
Ik kan je blind vertrouwen en altijd met alles bij je terecht. Zelfs toen ik wanhopig werd door het gebrek aan beweging, dat nogal op de loer ligt in dit soort trajecten, bood jij een reddingsboei: we zijn gaan zwemmen en later gaan lopen. Wat waren dat heerlijke uurtjes. Ik heb daar zo ontzettend veel uit gehaald op zo ontzettend veel fronten! Dank dat je ook in deze allerlaatste fase mijn reddingsboei wilt zijn. Lieve Ingmar, het is niet gebruikelijk om je man als paranimf te vragen. Jij vond dat in het begin dan ook een beetje ongemakkelijk. Maar gelukkig heb ik jou ervan weten te overtuigen dat het in dit geval voor mij de enige juiste keuze is. We hebben dit traject samen doorlopen. Niet lang na de start van mijn promotietraject startte jij het jouwe. We hebben elkaar geholpen in onze ontwikkeling als wetenschapper, elkaars stukken gelezen en van feedback voorzien (al bleef dat lastig ;)), elkaar geholpen en gesteund als collega’s en we hebben elkaar in staat gesteld om onze promotietrajecten te doorlopen naast het werk en het stichten en draaiend houden van ons mooie gezin. Het was pittig, maar het heeft ervoor gezorgd dat we heel veel samen zijn geweest en van elkaars werk gezien hebben. Er is, buiten mijn begeleiders, eigenlijk niemand die de inhoud van mijn proefschrift zo goed kent als jij. Dank voor alle steun en jouw rotsvaste vertrouwen in mijn kunnen. Dank dat je straks ook als paranimf die allerlaatste stapjes samen met mij wilt zetten.
Lieve vrienden en familie, dank voor alle steun, afleiding, gezelligheid, opvang van de kinderen, geduld en het begrip dat jullie getoond hebben. Het was een hele bevalling, maar ik kon op jullie rekenen. In het bijzonder Christien Nieborg, Margreet Pool en Sua Dubbeldam. Christien, dank voor alle avondwandelingen waarin ik mijn verhalen, twijfels en overdenkingen met je mocht delen. Margreet, dank voor je luisterend oor, je steun, je adviezen, je hulp en je begrip de laatste jaren. Sua, je bent er altijd geweest en zult er altijd zijn. Je begrip en geduld lijken eindeloos. Je kent me als geen ander en begrijpt me, ook al zijn we zo verschillend. Ver weg en soms, als het moet, ineens weer zo dichtbij. Vanaf nu weer vaker, ook als het niet ‘moet’. Dank je wel voor alles, altijd weer...
Lieve papa, mama en Ingrid, ergens begint het, die drive, die passie, die drang om iets te presteren. Mijn basis ligt bij jullie. Dat was en is nog steeds zo. Ik kan altijd op jullie rekenen als dat echt nodig is, maar jullie laten me ook vrij om te zijn wie ik ben en zijn trots op mij. Dat is een goede basis om vanuit te vertrekken en op terug te vallen,
240