Page 242 - THE DUTCH TALKING TOUCH SCREEN QUESTIONNAIRE
P. 242

Chapter 6
ook in zware tijden binnen dit hele proces, de motivatie en kracht bleef houden om door te gaan. Dank voor alle kansen die je me geboden hebt, je input en je vastberadenheid. Walter en Harriet, we hebben het uiteindelijk met elkaar kunnen afronden en daar ben ik trots op.
Het past om op deze plek ook Marjan Westerman als begeleider en methodologisch coach te noemen. Marjan, ik kwam jou halverwege mijn traject tegen tijdens een cursus kwalitatief onderzoek die mede door jou verzorgd werd aan de VU. We verstonden elkaar direct, als onderzoeker, maar misschien wel vooral als mens. Je hebt me ongelooflijk geholpen in het vat krijgen op de methodologie en in het schrijven van stukken waarin ik recht deed aan mijn data en de respondenten. Ik heb ontzettend genoten van onze urenlange ‘sessies’ op de VU. Ik voelde me gezien, gehoord en begrepen en ging altijd vol ideeën, met vertrouwen en vooral met een duidelijke richting weer naar huis. Een veilige haven, dat was je voor mij. Dank voor je snelle reacties en je niet aflatende steun.
De leden van de beoordelingscommissie, prof. dr. Philip van der Wees, prof. dr. Jany Rademakers, prof. dr. Ria Reis, dr. Mirjam Fransen en dr. Barbara Schouten, dank ik voor het kritisch lezen en beoordelen van mijn manuscript en het deelnemen aan de oppositie.
Dank aan alle fysiotherapeuten van de Werkgroep Achterstandswijken Utrecht (WAU). Elli van Leeuwen, Barbara Wevers-van Beusekom, Sonja de Cocq, Jolanda Kool, Evelien Bruggeman, Lienet Vegter, Cees van Woerden en Ronald Fielmich, jullie hebben als opdrachtgever gefungeerd voor mijn masterscriptie en vervolgens eveneens voor het innovatie- en onderzoekstraject dat ten grondslag ligt aan dit proefschrift. Jullie hebben ontzettend veel tijd geïnvesteerd in voorgesprekken, brainstormsessies, patiënten werving en het werven van extra testpraktijken én jullie praktijkruimtes ter beschikking gesteld voor vele testsessies. Jullie zijn consortium partner geworden, hebben onze scholing gevolgd en van feedback voorzien. Kortom jullie waren er altijd en overal als de ‘praktijkspil’ in dit project. Dit alles deden jullie tussen de (zeer drukke!) bedrijven door. Jullie drijfveer hiervoor was uitsluitend het verbeteren van de kwaliteit van zorg voor kwetsbare patiënten. Hieruit spreekt zoveel passie voor het vak en de mensen voor wie jullie het doen. Zonder jullie was dit proefschrift er niet geweest. Tot ons aller groot verdriet kan Barbara Wevers- van
236





























































































   240   241   242   243   244