Page 143 - Advanced echocardiography in characterization and management of patients with secondary mitral regurgitation

worden in secundaire mitralisklepinsufficiëntie als deze bepaald wordt middels de linkerventrikel ejectie fractie (LVEF). Het is aangetoond dat de parameter linkerventrikel “global longitudinal strain” (LV GLS), afgeleid van speckle tracking echocardiografie, sensitiever is om linkerventrikel (LV) dysfunctie te detecteren. Hoofdstuk 3 evalueert de toegevoegde prognostische waarde van deze parameter. Patiënten met een verminderde LVF volgens de LV GLS met een waarde minder dan 7%, hadden een significant hoger risico op mortaliteit. LV GLS was van prognostische waarde boven LVEF. De resultaten van deze studie suggereren dat LV GLS een betere prognostische marker kan zijn en meegenomen kan worden in de risicostratificatie van patiënten met secundaire mitralisklepinsufficiëntie.
Kwantificeren van mitralisklepinsufficiëntie blijft een uitdaging en kan de ernst over- of onderschatten. Hoofdstuk 4 evalueert de ratio tussen het regurgiterend volume van de mitralisinsufficiëntie (RVol) en de linker ventrikel eind-diastolische volume (LVEDV) en prognose. Patiënten met een RVol/EDV ratio <20% (staat voor een kleiner RVol en/ of een groter LVEDV en daarmee meer remodelering van de LV), hadden een hoger risico op overlijden. Patiënten die alleen medicamenteus behandeld werden, leken degene die een RVol/EDV ratio ≥20% hadden een hoger risico op mortaliteit te hebben. Deze resultaten onderstrepen het belang van het meenemen van zowel de ernst van de mitralisklepinsufficiëntie als de LV volume in de evaluatie van deze patiënten. Deze ratio kan helpen de patiënten de identificeren die voordelen kunnen ervaren van invasieve therapie.
Hoofdstuk 5 heeft de impact van de mitralisklep geometrie op uitkomsten na een percutane interventie middels de MitraClip (Abbott Vascular, Santa Clara, CA) vergeleken met patiënten die medicamenteus volgens de richtlijnen (guideline- directed medical therapy (GDMT)) werden behandeld. Deze echocardiografische studie van een multicenter gerandomiseerde trial (COAPT) demonstreerde dat naast vele geometrische parameters, een groter anteroposterior mitralisklep annulus diameter en een groter “effective regurgitant orifice area” de sterkste echocardiografische voorspellers waren voor hartfalen hospitalisatie en overlijden. Een percutane behandeling middels de MitraClip naast GDMT vergeleken met GDMT alleen, toonde een reductie van het risico op hartfalen hospitalisatie en overlijden in patiënten met secundaire mitralisklepinsufficiëntie.
Patiënten met secundaire mitralisklepinsufficiëntie hebben chronische volume overbelasting, dat leidt tot hoge drukken in de longen en rechterventrikel dysfunctie. Dit leidt tot meer morbiditeit en mortaliteit. In Hoofdstuk 6 hebben we de ratio
141
Ch 7