Page 178 - When surgery alone won’t cut it - Valerie Maureen Monpellier
P. 178
Acknowledgements
opnieuw uit hoef te vinden. Dank voor je hulp hierbij!
Eva (van der Beek), een van de dingen die ik echt jammer vind nu ik geen plastisch chirurg meer wordt: we gaan nooit meer samen opereren (en dan tel ik dat abces uit het UMCU niet mee). Zonder jou was ik nooit onderzoek gaan doen bij de bariatrie en had ik nooit de plastische chirurgie ontdekt. En al word ik nu geen plastisch chirurg, ik denk altijd met warme gevoelens aan die tijd terug. Bedankt hiervoor en voor de steun op de wat mindere momenten!
Edo, ik realiseerde me bij het maken van het boekje dat we maar een keer echt samen onderzoek hebben gedaan. Toch heb ik het idee gehad dat je op de achtergrond een beetje meekeek en ik voor advies altijd bij je kon komen. Bedankt dat je in Londen als enige mee ging naar het IFSO-gala om mij te steunen (en foto’s te maken) toen ik daar een prijs kreeg!
Berend, bedankt voor alle hulp bij de studie naar de screening tool. Ik hoop dat hij inmiddels geaccepteerd is en we een mooie pilot met de zorgverzekeraars hebben opgezet.
Sandra, bedankt voor je hulp bij de cross-sectionele studie. Ik denk dat deze studie een van de belangrijkste studies van mijn promotie is geworden.
Maarten, bedankt voor jou altijd waardevolle adviezen en enthousiasme over onder- zoek. Al is de CONTOUR niet in mijn boekje gekomen, ik ben blij dat we toen de samenwerking met jullie zijn aangegaan en ben benieuwd naar alle mooie projecten die nog volgen. In het verlengde daarvan, iedereen in de BODY-Q groep, ik kijk uit naar jullie promoties!
Claire, alleen in het laatste hoofdstuk sta je er als auteur bij, maar de afgelopen jaren hebben we samen veel mooie dingen, met als hoogtepunt SQOT. Ik hoop dat als ik promoveer we ECHT een datum hebben voor de consensus meeting.
Dennis, ik ben blij dat ik het stokje in het Antonius Ziekenhuis aan jou heb doorgege- geven. Op naar je boekje!
Zonder de vele collega’s bij het NOK (vooral lokaties Velp, Nieuwegein, Den Haag, Beverwijk en Huis ter Heide) was mijn promotie niet gelukt en zeker niet zo leuk ge- weest! Toch zijn er een paar mensen die ik speciaal wil bedanken. De artsen van NOK West: bedankt voor de hulp bij de inclusie van de patienten in het laatste hoofdstuk en dat jullie mijn patiënten op de schaduw willen bespreken, ik weet dat dat niet altijd handig is. Onno, jij was de enige (soort van) onderzoeker toen ik begon, bedankt voor
178