Page 59 - POLITIEK OF MANAGEMENT?

VIER PERSPECTIEVEN OP OPENBAAR BESTUUR
De politieke gemeenschap als strijdtoneel is niet zonder betekenis: “Zij ontleent
haar waarde en betekenis aan het feit, dat zij een gewelddadige strijd van allen
tegen allen voorkomt en dictatuur of oligarchie vervangt en vreedzaam samenleven
mogelijk maakt. Politiek, ook democratische politiek, slaagt erin, zonder geweld
uit te lokken, bij gelijke aanspraken ongelijke verdelingen tot stand te brengen”
(Snellen, 1987, p. 3). Snellen baseert zich onder meer op Crick (1964): “Politics 2 is a way of ruling divided societies without undue violence ...” (p. 32). Maar al in
1919 onderstreept Weber (1992/1926) in zijn sociologische beschouwing van politiek de relatie tussen geweld, machtsverdeling en politiek. Politiek biedt een platform om zonder gebruik van geweld verdelingen op basis van aanspraken geweldloos tot stand te brengen en om idealen na te streven en te vertalen naar beleid. Snellen (1987) typeert zijn politieke rationaliteit dan ook als de strijd om het beleid en de spelregels waarbinnen tegengestelde belangen worden afgewogen.
Als mechanisme voor verdeling hebben het politieke en bedrijfsmatige perspectief een belangrijk raakvlak. Zowel politiek als economie gaan over de verdeling van schaarse bronnen (Suleiman, 2003, p. 30). Alleen de wijze waarop verschilt essentieel. Economie, als aspect van een bedrijfsmatig perspectief, rekent op de markt om te komen tot de meest efficiënte verdeling van schaarste. Politiek organiseert de verdeling in het politiek proces. Achterhuis en Koning (2014) laten zien hoe belangrijk mechanismen zijn om de talloze tegenstellingen in de maatschappij, die potentieel bronnen zijn voor geweld, te beteugelen en om te buigen naar vreedzame strijd. De politiek speelt een niet te onderschatten rol daarin.
Voor Ringeling (2013) is de noodzaak om met de verschillende waarden die wij hebben om te gaan zelfs een belangrijke bestaansreden voor de staat. Het begrip strijd of in zijn woorden ‘waardenconflict’ staat dan ook centraal in zijn invulling van de gemeente als politieke gemeenschap. “Waardenconflicten zijn ... het centrale onderwerp waarmee overheden zich bezighouden” (Ringeling, 1998, p. 64). Volgens Ringeling zijn gemeenten, in zijn beschouwing van de gemeente als politieke gemeenschap, “een zinvolle bundeling van waardenconflicten met een plaatselijk karakter” (p. 64). Deze benadering roept een belangrijke vraag op bij intergemeentelijke samenwerking. Leidt de samenwerking tot een ander niveau van bundeling van waardenconflicten?
57