Page 173 - Diagnostic delay of endometriosis
P. 173

Samenvatting
Endometriose is een van de meest voorkomende goedaardige gynaecologische aandoeningen, met een geschatte prevalentie van 2-10% bij vrouwen in de vruchtbare levensfase. Endometriose wordt gedefinieerd door de aanwezigheid van endometriumachtig weefsel buiten de baarmoeder, wat kan leiden tot menstruatiepijn, chronische bekkenpijn en onvruchtbaarheid. Er zijn drie types endometriose: peritoneale endometriose, ovariële endometriomen en diepe endometriose. De klinische presentatie van de aandoening is zeer variabel, en dit maakt het vaak lastig om de diagnose vlot te stellen. Het doel van dit proefschrift is om de verschillende determinanten die bijdragen aan het diagnostisch delay bij endometriose vast te stellen vanuit een multidimensionale aanpak.
Hoofdstuk 1 beschrijft de huidige theorieën over de pathogenese van endometriose, de klinische aspecten van het stellen van de diagnose en een overzicht van de literatuur met betrekking tot het diagnostisch delay van endometriose. Dit hoofdstuk dient als algemene inleiding tot de studies die worden gepresenteerd in dit proefschrift.
In hoofdstuk 2 wordt de duur van het diagnostisch delay van endometriose in Nederland onderzocht door het interviewen van 93 vrouwen met een bevestigde diagnose die worden behandeld in een ziekenhuis met expertise op het gebied van endometriose. De mediane tijd tussen het ontstaan van klachten en het stellen van de diagnose bedraagt 89 maanden of 7.4 jaar. Het diagnostisch delay was korter bij vrouwen die hun huisarts bezochten vanwege kinderwens vergeleken met vrouwen met pijn of andere buikklachten (mediaan delay 21 versus 100 maanden, p=0.024). De mediane leeftijd waarop de klachten begonnen was 20 jaar, terwijl de mediane leeftijd bij diagnose 31 jaar was. Het diagnostisch delay bestond uit drie onderdelen: het interval tussen het ontstaan van klachten en het zoeken van medische hulp, ook wel het patiënten delay genoemd, het interval tussen het eerste consult bij de huisarts en verwijzing naar een gynaecoloog (het huisartsen delay), en de tijd tussen het eerste consult bij de gynaecoloog tot de diagnose (het gynaecologen delay). Het patiënten delay bedroeg zeven maanden, het huisartsen delay 35 maanden en het gynaecologen delay vijf maanden. Het perspectief van de patiënt met betrekking tot het diagnostisch delay is verder opgehelderd in de kwalitatieve studie gepresenteerd in hoofdstuk 3. Het doel van deze studie was om sterke en zwakke punten in het huidige diagnostische
Summary | 171






























































































   171   172   173   174   175