Page 185 - THE EVOLUTION OF EARLY ARTHRITIS AND CARDIOVASCULAR RISK Samina A. Turk
P. 185

NEDERLANDSE SAMENVATTING EN DISCUSSIE
SAMENVATTING
Reumatoïde artritis (RA) is een systemische auto-immuunziekte, die door ontsteking wordt gekarakteriseerd. Dit proefschrift is gewijd aan de vroege fase van RA en richt zich op drie verschillende onderwerpen: de ontwikkeling van (reumatoïde) artritis, het risico op hart- en vaatziekten bij RA patiënten en het perspectief van de patiënt op remissie (het hebben van een rustige ziekte).
DEEL 1: EEN OVERZICHT VAN DE FASE VOOR HET ONTSTAAN VAN REUMATOÏDE ARTRITIS
De nadelige consequenties voor het fysiek functioneren maakt RA tot een persoonlijke en sociaaleconomische belasting. Om deze belasting te verminderen, zou idealiter het ontstaan van RA voorkomen moeten worden. In dit kader zijn daarom de volgende vragen relevant: welke risicofactoren zijn er bekend voor het ontstaan van RA? Hoe kunnen deze risicofactoren gecombineerd worden tot een risicomodel voor de predictie van RA? Welke personen hebben een verhoogd risico op de ontwikkeling van RA? Om deze vragen te beantwoorden hebben we in hoofdstuk 2 en 3 een overzicht gegeven van de literatuur over risicofactoren voor de ontwikkeling van RA. Risicofactoren voor RA zijn onder meer aanwezigheid van RA in de familie, hoog geboortegewicht, roken, blootstelling aan silica, het niet gebruiken van alcohol, koffie consumptie, frisdrank consumptie, fysieke inactiviteit, obesitas, suikerziekte, slaapstoornissen, schildklierziekten, de aanwezigheid van auto-antistoffen (wanneer de afweer zich keert tegen het eigen lichaam in plaats van tegen infecties van buitenaf) en genetische varianten. Verschillende risico modellen zijn al gepubliceerd. Echter, het gemeten risico is een risico op het ontstaan van RA, zonder specifiek tijdelement, en gericht op de gehele populatie, en daarom is dit risico voor een individueel persoon moeilijk te interpreteren. Momenteel bestaan er geen medicinale of andere interventies waarvan is bewezen dat het ontstaan van RA ermee kan worden voorkomen. Echter, verschillende leefstijl veranderingen zouden kunnen zorgen voor een verlaging van het risico, zoals stoppen met roken, wijzigingen in dieet en gewichtsverlies.
Een andere relevante vraag is wanneer we van ‘vroege RA’ kunnen spreken en wanneer van een ‘gevestigde RA’ (dat wil zeggen een chronische, meer onveranderlijke fase van de ziekte) en of deze overgang voorkomen kan worden? In hoofdstuk 3 beargumenteren we dat er geen basis is voor een ‘overgangsfase’ van vroege naar gevestigde RA. De pathologie begint al voor de aanvang van vroege RA, dit suggereert dat een chronische ontsteking ook al aanwezig is voor het optreden van de kenmerkende zwelling van de gewrichten (artritis). Het immunologische proces lijkt niet te verschillen tussen vroege en gevestigde RA. Echter, het is bekend dat een beter resultaat kan worden behaald met een vroege diagnose en vroege en agressieve behandeling.
183
A
 


























































































   183   184   185   186   187