Page 145 - Personality disorders and insecure attachment among adolescents
P. 145

adolescenten met comorbiditeit. Het onderzoeksadvies is om criterium A voor adolescenten aan te passen. Dit criterium is onderverdeeld in vier aspecten van persoonlijkheidsfunctioneren: 1) identiteit, 2) zelfsturing, 3) empathie, 4) intimiteit. Deze aspecten kunnen worden beschreven in de ontwikkelingscontext van de adolescentie.
Tot nu toe missen studies die het beloop van de persoonlijkheidsstoornis hebben gevolgd van de kindertijd en de puberteit tot het latere leven, wat opvallend is omdat de persoonlijkheidsstoornis van kinderen en adolescenten de sterkste voorspeller is van persoonlijkheidsstoornissen bij jonge volwassenen (Newton-Howes et al., 2015). Het toepassen van stadiëringsmodellen (Scott et al., 2013) op persoonlijkheidspathologie kan een onderzoeksrichting zijn. Gezien de grote comorbiditeit die is gevonden, zou dergelijk onderzoek zich echter niet op één classificatie moeten concentreren zoals nu gebruikelijk is maar op de heterogeniteit van problemen vanuit een dimensionaal en ontwikkelingsoogpunt van klinische adolescenten. Vanuit dit bredere perspectief kunnen stadiëringsmodellen voor hoog risico adolescenten de klinische praktijk helpen bij het selecteren van interventies die geschikt zijn voor de levensfase en het stadium waarin de adolescent zich bevindt. Idealiter kan deze informatie ons in de toekomst ook helpen onderscheid te maken tussen de adolescenten die tijdelijke symptomen vertonen van persoonlijkheidspathologie die behoren tot de puberteit en diegenen die aan het begin staan van een chronisch probleem. Daarom moet voor vroeg detectie, preventie en behandeling van persoonlijkheidspathologie in de adolescentie, de komende tijd de nadruk liggen op beschrijvende diagnose en behandeling, en op onderzoek naar stadiëring van adolescente persoonlijkheidsstoornissen vanuit een dimensioneel en ontwikkelingsoogpunt.
Ten slotte is onderzoek nodig naar moderatoren van de uitkomsten van psychotherapiebehandelingen voor persoonlijkheidsstoornissen bij adolescenten. Met inzicht bij wie, onder welke voorwaarden en dosering, kunnen clinici deze werkzame factoren van behandelingen gebruiken om hoogst haalbare effecten te bewerkstelligen en de ontwikkeling van gepersonaliseerde psychiatrie te verbeteren. De rol van ouders en andere belangrijke anderen op de motivatie en op het resultaat van behandeling van adolescente persoonlijkheidspathologie moet verder worden bestudeerd. Onderzoek zou zich tot slot moeten richten op moderatoren van uitval van behandeling bij deze adolescenten.
139































































































   143   144   145   146   147