Page 138 - The autoimmune hypothesis of narcolepsy and its unexplored clinical features M.S. Schinkelshoek

136
Dankwoord
In dit dankwoord richt ik me ten eerste tot de mensen met narcolepsie en alle andere deelnemers die hun energie en tijd hebben gegeven om de in dit proefschrift uitgeschreven onderzoeken mogelijk te maken. Ik realiseer me terdege dat deelname aan wetenschappelijk onderzoek niet vanzelfsprekend is. Pauline, het is heel fijn om tijdens je werk aan een half woord genoeg te hebben om te begrijpen wat de ander bedoelt. Dank dat ik zo met je mocht werken. Yvonne, ik heb genoten van je verhalen en me gelaafd aan je ervaring; met dezelfde geestdrift stort je je nu op nieuwe avonturen tijdens je pensioen. Paul, Judith en alle andere KNF-laboranten, Stephan, en alle studenten: dank voor jullie onmisbare hulp tijdens mijn promotietijd.
Gert en Martijn, dank dat ik als slaapverstekeling mijn plek mocht hebben in jullie domein, het heeft mijn tijd als promovendus verrijkt. Mede-slaappromovendi, Mojca, Adrienne en Jari: ik heb niet alleen mooie congressen met jullie meegemaakt, maar ook veel van en met jullie geleerd. Uitdagingen zijn vaak te overwinnen door met elkaar mee te denken.
Ulf, Claudio en alle andere BeLeWi-onderzoekers: de internationale samenwerking, maar ook de persoonlijke band die wij in de afgelopen jaren hebben opgebouwd, vervult mij met trots.
Dan het team bij SEIN: een hechte groep mensen met eenzelfde doel voor ogen. Vooruitstrevend zijn met de patiënt in het middelpunt, is wat elk behandelteam zou moeten nastreven.
Frits, mijn promotor vanuit immunologische hoek, dank voor je nuchtere begeleiding, het kritisch meedenken en de mogelijkheden die je hebt geschapen om de onderzoeken uiteengezet in dit proefschrift uit te kunnen voeren.
Rolf en Gert Jan, ik denk niet dat ik me betere begeleiders in dit traject had kunnen wensen. Jullie hebben me geïnspireerd en de kansen geboden mezelf op alle vlakken te ontwikkelen tot een betere en meer volwassen onderzoeker, dokter en, naar ik hoop, mens.
Mijn ouders, Ria en Johan en Sarah en Job, de steun die ik van jullie ontvang, zorgt ervoor dat ik op koers ben gebleven naar dit eindpunt. Jullie zijn onmisbaar en staan dichterbij mij dan ooit.
Shita, en Ivar, mijn gezin. We hebben de afgelopen jaren veel grote stappen gezet in ons leven, met als absoluut hoogtepunt de geboorte van Ivar. Door jullie kan ik doorzetten als ik geen zin heb, kan ik vrolijk zijn zelfs als het tegen zit en weet ik dat alles goed komt.