Page 244 - Functional impairment and cues for rehabilitation of head and neck cancer patients -
P. 244
242
Appendices
Samen naar de Marktkantine, Lowlands, weekendjes partyen en ga zo maar door. Het is nooit te laat voor 0900-BELWILLEM. Naast al het grappen en grollen waardeer ik het ook heel erg dat je altijd eerlijk bent en kritiek durft te geven en we het ook vaak over serieuze dingen hebben zoals toekomstplannen en (liefdes)struggles.
Daarnaast zijn er ook een aantal niet-collega’s die, ook al weet niemand meer over mijn promotieonderwerp dan dat het over slikken gaat, voor goede afleiding en support hebben gezorgd. Mijn lieve vriendinnen van vroeger Mirjam, Quirine, Elise, Leonie, Lotte, Rosanne Liesbeth en Noor. Maar ook het Hattemburg groepje waarmee ik me al jaren heel goed vermaak, Maud, Myrthe, Fleur, Nathalie, Jacky, Cato, Willemijn, Astrid, Annema, Merel, Renske, Jorien, Niki en Laura. Sinds vorig jaar heb ik daar nog zes heel leuke TOVA-vrienden bijgekregen, Annick, Hanneke, Wietse, Najiba, Pamela en Carine.
Paranimf en collegavriendin Marit. Lieve Marit, vanaf het begin hebben we veel tijd met elkaar doorgebracht. Samen borrels, festivals en dinertjes, jij bent er altijd bij. Tijdens corona was jij een van de weinigen die ik zag en hebben we heel veel serieuze en minder serieuze momenten gehad en heb je me enorm geholpen met de struggles die ik toen had. Ik waardeer enorm aan jou dat je zo steady bent, dat je altijd voor me klaarstaat en onvoorwaardelijk lief, maar ook eerlijk bent. Aan jouw advies heb ik echt wat. Ik hoop van harte dat we, naast vriendinnen, in de toekomst ook collega’s zullen worden.
Paranimf collegavriendin Anne. Lieve An, toen jij in het AVL kwam werken dacht ik yes, met haar kun je wat beleven. En dat is ook gebleken. In de relatief korte tijd dat we elkaar kennen hebben we al veel leuke dingen gedaan (avond in huis zonder meubels, Zeeland en alle verhalen die daarbij horen, eerste post-corona party, en de clubhuis Lo avonden). Je hebt je hart op je tong en dat kan ik erg waarderen. Jammer dat je over een tijdje naar Groningen verhuist (hopelijk bedenk je je nog), maar dat gaat de pret niet drukken.
En natuurlijk Jovos. Lieve Jootje, ik weet zeker dat deze alinea niet gaat kunnen beschrijven hoe erg ik jou als collega, maar nog meer als vriend waardeer. Ik heb me 4 jaar lang meer dan 80 uur per week binnen een straal van 5 meter van jou bevonden en ik vond het fantastisch. Promoveren zonder jou was niet half zo leuk geweest. Je bent zo onwijs slim en nuchter en weet daarom mijn keuzestress als sneeuw voor de zon te laten verdwijnen. Daarnaast kan ik zo ontzettend goed met jou lachen. De (nog steeds) studentikoze taal die je soms uitkraamt en het cynisme waarmee je je omgeving beschrijft is hilarisch. Ik zou een boek kunnen schrijven over alle avonturen die we beleefd hebben, maar ik houd het bij een kleine opsomming van momenten die ik nooit meer zal vergeten omdat ze me blij maken als ik eraan terugdenk. Het Ardennenweekend en de jacuzzi (bah), heel erg veel vrijdagen die vaak eindigden bij jou thuis (binnen ger met je huisgenoten), de barsessie met de voor de barvrouw ongeloofwaardig hoge rekening (anhydrosis kliniekje?), witte puntjes kaas op Lowlands, halve hamburger voor de Jeugd, alle presentaties na veel te veel bier en veel te weinig slaap (of kan ik dat hier niet zeggen?), Loftweekend in Antwerpen, over (skeere) toppers praten in de pantry, de avonden