Page 240 - Functional impairment and cues for rehabilitation of head and neck cancer patients -

238
Appendices
DANKWOORD
Met dank aan Nathalie begon ik tijdens mijn studie Geneeskunde onder begeleiding van haar vader, Michiel van den Brekel, en Jacqueline Timmermans aan een onderzoeksproject op de afdeling hoofd-halschirurgie in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis. Hun enthousiasme en gedrevenheid werkten direct aanstekelijk en voor ik het wist begon ik aan een promotietraject. Hoewel ik werd gewaarschuwd dat dit een loodzwaar traject kan zijn, kan ik gelukkig zeggen dat ik het tot de leukste jaren van mijn leven (tot nu toe) reken. Dit is te danken aan de gastvrijheid van de afdeling, alle congressen die ik heb mogen bezoeken en met name alle geweldige collega’s die ik hierbij ontmoet heb. Graag benoem en bedank ik enkelen van hen hieronder, omdat zonder hen dit proefschrift er niet was geweest.
Mijn officieuze promotor, prof. dr. F.J.M. Hilgers, beste Frans. Ik kan met zekerheid stellen dat jij de belangrijkste drijvende kracht bent geweest bij het schrijven van mijn proefschrift. Het begon met een van onze eerste gesprekken op een kerstborrel waarin het idee van een eet- en drinktest tot stand kwam door een ervaring in je privéleven. Dit was de eerste keer dat ik jouw onuitputtelijke enthousiasme en inzet voor het vak zag en dat is niet meer weggegaan. Ik kon ieder moment van de dag (en week) bij jou terecht voor vragen en feedback waarna ik een buitengewoon korte tijd later een mailtje kreeg met veel ;-), altijd vergezeld van het verzoek tot een telefonische brainstorm. Naast deze vakinhoudelijk brainstorm hebben we ook vaak genoeg uitgeweid over niet aan onderzoek gerelateerde zaken, waarover je altijd een goed advies paraat hebt. Wellicht volg ik dan ook wel jouw (dwingende ;-)) advies om hoofd- halschirurg te worden.
Mijn promotor, prof. dr. L.E. Smeele, beste Ludi. Vanaf moment één heb jij mij het vertrouwen en ook de vrijheid gegeven om te doen waar ik enthousiast van werd. Ik heb veel geleerd van de nuchterheid en ontspannenheid waarmee jij naar je werk, en eigenlijk je hele leven kijkt. Daarbij zijn jouw overzicht en focus voor mij, met mijn moeite om nee te zeggen, ook heel waardevol geweest. Naast onderzoeksgerelateerde zaken heb je je ook altijd erg bekommerd om wat ik na het afronden van het onderzoek zou gaan doen. Ik kon met je sparren over deze keuze als je weer eens naast mijn bureau kwam staan met de vraag hoe het echt met me ging. Toen ik je vertelde dat ik toch wel heel graag MKA-chirurg wilde worden heb je me daar enorm mee geholpen, met een opleidingsplek in het AMC als resultaat. Daar ben ik je heel dankbaar voor en hoop je in de toekomst nog veel tegen te komen.
Mijn copromotor, dr. M.M. Stuiver, beste Martijn. Ik ken niemand zo scherp en snel als jij. Bij elk probleem was jij degene met een slimme oplossing, waar niemand ooit aan had gedacht. Als ik een concept ter revisie naar jou stuurde, tilde je het stuk direct naar een hoger niveau door je concrete en scherp geformuleerde suggesties. Ik ben je dankbaar voor het aanwakkeren van mijn enthousiasme over de epidemiologie en statistiek en hoop dat ik je nog vaak bij je terecht mag met lastige vragen.