Page 18 - Innerlijke genezing, Karel en Tiny Pouwels

Opnieuw bad ik verder en vroeg God me inzicht te geven. Wie kon dat zijn? Welke stem van een ander had nog steeds zo'n invloed in mijn leven?
Verpleegster worden
Terwijl ik hiervoor aan het bidden was, kwam plots de zin tot leven: 'Tiny, je kunt niet gemist worden.' Onmiddellijk wist ik dat deze uit- spraak van mijn moeder nog altijd doorklonk in tal van situaties nu.
Het bracht mij terug naar een periode in mijn leven toen ik 17 jaar was.
Ik wilde graag verpleegster worden, terwijl mijn ouders mij liever thuis hadden op de boerderij vanwege enkele problemen die er waren en veel, ja te veel werk. Ik vroeg God om wijsheid en wist dat het belangrijk voor mijn toekomst was om in de verpleging te gaan werken. Het heeft mij in die tijd veel strijd en tranen gekost om in die situatie toch mijn hart te volgen. Ik koos ervoor om niet thuis te blijven werken. Dit was pijn- lijk en extra moeilijk, omdat ik tot dan toe altijd geprobeerd had om aan de wensen van mijn ouders te voldoen.
Valse schuldgevoelens
Eenmaal in het ziekenhuis aan het werk, was ik in de vrije uren zoveel mogelijk thuis om hen te helpen. Ik had last van schuldgevoelens - valse schuldgevoelens, omdat ik diep in mezelf wist dat ik de goede keuze had
gemaakt. En bovendien was een zus van mij thuis gaan helpen. Ook de problemen die er waren gingen voorbij.
Enkele maanden geleden kwam die oude pijn los. Ook het inzicht dat deze woorden in mijn verdere leven zoveel invloed gehad hebben. Ik was niet vrij genoeg tegenover werk dat nodig gedaan moest worden en men- sen die mij zogezegd nodig hadden. Ik liet mij in dergelijke situaties meer leiden door de woorden: 'Tiny, je kunt niet gemist worden' en door mijn valse schuldgevoelens, dan door datgene wat God van mij verlangde.
Na dit inzicht in de retraite en de genezing die erop volgde, merk ik nu dat ik vaker kan kiezen voor een tijd van Bijbellezen en gebed. Ik negeer iets gemakkelijker de innerlijke drang om door te gaan met werk, omdat ik weet vanuit welke motieven die voortkomt.
Pater Carlos had aan het begin van de retraite gezegd: 'Er zijn volwassenen die onbewust nog altijd meer gehoor- zamen aan een innerlijke stem van hun ouders dan dat ze vrij Gods stem kunnen volgen.' Ik was een van die volwassenen. Ik ben dankbaar voor
de ontvangen genezing, omdat ik hier- door beter in staat ben de H. Geest
te volgen. En het heeft mij weer nieuwe moed gegeven. 
18