Page 194 - Biomarkers for risk stratification and guidance in heart failure

Als ik iedereen persoonlijk zou bedanken die bijgedragen heeft aan de totstandkoming van dit proefschrift, zou ik een tweede boekje kunnen volschrijven. Een uurwerk kan nog zo vernuftig in elkaar gezet zijn, als één radar ontbreekt loopt het niet. Hetzelfde geldt voor mijn proefschrift; Ik ben slechts één klein radartjes, en zonder de hulp van ontelbare collega’s, onderzoeksmedewerkers, verpleegkundigen en laboranten hadden beide studies die ik heb uitgevoerd nooit zo goed gelopen.
Mijn promotor Yigal Pinto: Yigal, jij hebt mij, samen met Dave van Kraaij, enthousiast gemaakt voor het uitvoeren van klinisch onderzoek. Ik ben er trots op je mijn promotor te mogen noemen. Ik herinner me de vele overlegmomenten op jouw kamer in het azM. Het opzetten van de PRIMA-studie, het uitbreiden van de studie naar 11 andere centra in Nederland en uiteindelijk het gezamenlijk presenteren van de onderzoeksresultaten op het ACC-congres in Orlando. Daar kondigde ik je ten overstaande van honderden internationale collega’s per abuis aan als Professor PRIMA. En dat ben voor mij altijd gebleven! Jij hebt mij door de begintijd van mijn promotieonderzoek geduwd. Ik ben je zeer erkentelijk voor het vertrouwen dat je in mij had. Je liet me vrij in het coördineren van de PRIMA-studie. Vrijheid die ik ten volle heb benut, in de wetenschap dat je er was als ik er niet uit kwam. Zonder jou zou ik nooit aan mijn promotieonderzoek zijn begonnen.
Mijn tweede promotor: Hans-Peter Brunner-La Rocca: Hans-Peter, ik herinner mij nog goed wanneer wij ons voor het eerst ontmoetten. Jij was net begonnen in Maastricht, en ik was assistent interne in Sittard en schreef tussen de bedrijven door het PRIMA-manuscript. Ik was voor overleg met de research nurses in Maastricht toen jij de onderzoekskamer kwam binnenlopen. Daar stond ik dan, oog in oog met de man van de TIME-CHF-studie! Hoe groot jouw naam is voor klinisch onderzoek naar hartfalen, zo bescheiden en vriendelijk kwam je die dag op mij over. Sindsdien heb je mij op sleeptouw genomen en heb je me begeleid bij alle publicaties die volgde op het primaire PRIMA-manuscript. We hebben veel gesprekken gehad, over het onderzoek maar vooral over de ups en downs die bij onderzoek doen horen. Deze gesprekken hebben me overeind gehouden als ik dreigde de moed te verliezen. Je bent voor mij veel meer dan mijn promotor: een voorbeeld als cardioloog, maar vooral een vriend in goede en minder goede tijden. Zonder jou zou ik mijn promotieonderzoek nooit hebben afgerond.
Dankwoord
193