Page 48 - kennis en praktijk in de gehandicaptenzorg
P. 48

Carly
Carly heeft een lichamelijk beperking en heeft op latere leeftijd door een stofwisse- lingsziekte ook een verstandelijke beperking gekregen. Het team zoekt naar een juiste begeleidingsstijl voor Carly. Er is sprake van een toenemende verbale en fysieke agres- sie. Volgens het team kan Carly tijdens het vertellen van gebeurtenissen erg ver door- gaan. Ze heeft begrenzing nodig en begeleiding bij het relativeren van situaties. Het team hanteert op aanraden van een gedragsdeskundige een 'vlakke' begeleidingsstijl, omdat Carly vaak last heeft van grote emotionele schommelingen en ze manipulatief kan zijn.
Een vlakke emotionele begeleidingstijl is belangrijk voor Carly en daarbij de nodige afleiding
regelen als begeleider. Carly moet begrensd worden in haar communicatie, anders heeft zij
het overzicht niet meer. 3
Daarnaast vertellen begeleiders dat Carly dingen verzint en valse beschuldigingen uit.
Begeleiders vertellen dat het inderdaad belangrijk is naast het bieden van een vlakke bege- leidingsstijl dat afspraken altijd samen met Carly gemaakt moeten worden en nauwkeurig opgeschreven, omdat Carly anders kan gaan zeggen dat iets niet of wel heeft plaats gevonden en zij een begeleider kan beschuldigen van iets. Op deze zakelijke manier staat de afspraak dan zwart op wit en begeleiders kunnen daaraan refereren.
Het team verklaart de moeite die ze met Carly hebben, doordat zij juist sterk zijn in een warme begeleidingsstijl en het daardoor moeilijk vinden om naar haar vlak te re- ageren. Hun drijfveer is Carly gelukkig te maken.
We hanteren 'vlak emotioneel', niet de cliënt belasten met je eigen emoties.” “We zetten het positief in op dat waar je naartoe wilt.” “Ze kan zo boos worden dat het haar veel energie kost; dat gunnen we haar eigenlijk niet. We willen haar graag gelukkiger zien. Ze kan zo intens boos of verdrietig zijn.”
Als oorzaak voor de intensiteit van de boosheid en het verdriet van Carly noemt het team dat zij geen dopamine aanmaakt. Carly zelf vertelt aan de observator dat ze ge- frustreerd raakt, omdat ze vaak iets niet snapt.
”Ik heb gewoon veel meer begeleiding nodig”. “Ik snap niks van wat mensen zeggen”. Carly vervolgt: “Als ik de tafel moet dekken, hoe?” “Hoe moet ik dat doen dan als ik het niet snap?”
Christiaan
Christiaan heeft een vorm van autisme en geen verstandelijke beperking. Hij heeft daarnaast diabetes. Tijdens de observaties had hij een ontsteking aan zijn been, die verband houdt met zijn diabetes. Vanwege zijn gedrag, wordt de vrijheid van Christi- aan op een aantal terreinen beperkt.
Linda vertelt dat Christiaan in winkels spullen steelt. Hij is zo slim om een kassabon te be- machtigen en die te declareren bij de begeleiders, terwijl hij niets heeft gekocht. Dan krijgt hij dus extra geld. Als hij weet dat er geen controle is, kan hij mensen gaan pesten en bege- leiders uitspelen. Om die reden mag hij niet meer alleen de straat op en krijgt hij beperkt zakgeld.
49




















































































   46   47   48   49   50