Page 126 - kennis en praktijk in de gehandicaptenzorg
P. 126

sionals in hun eigen praktijk mee te maken hebben. Volgens Van Strien heeft het re- sultaat van een toetsing daardoor altijd een voorwaardelijk karakter: het geldt alleen wanneer de bevindingen op precies dezelfde manier en onder dezelfde omstandighe- den worden toegepast als tijdens de toetsing. Hoe complexer de interventie of de con- text, hoe lastiger het echter is om deze condities te bedenken en af te wegen. De on- derzoeker noch de professional die de bevinding wil gebruiken, is daardoor in staat om precies te bepalen onder welke voorwaarden de uitkomsten van het onderzoek gel- den en of een specifieke praktijk daar wel of niet aan voldoet. Er is daardoor altijd een persoonlijke afweging nodig.
De criteria waarop de voorspelling zich richt zijn geen in de werkelijkheid klaarliggende grootheden maar vragen om een gecompliceerd afwegingsproces, waarin ook subjectieve waarderings- en beoordelingsmomenten onvermijdelijk meespreken. (Strien, 1986 p. 47)
In de voorgaande hoofdstukken heb ik laten zien hoe mensen tijdens de subjectieve waarderings- en beoordelingsmomenten waarover Van Strien spreekt, zich net zo goed baseren op kennis, namelijk hun kennis met een kleine k. De afweging die men- sen daarbij maken, is dan ook niet strikt persoonlijk, maar mede gebaseerd op wat mensen leren van ervaringen die ze opdoen, en van de interactie met anderen.
Zoals ik in hoofdstuk 2 heb aangegeven, heb ik in dit onderzoek gekozen voor een be- nadering die gebaseerd is op ‘praten met’ de betrokkenen, om tegemoet te komen aan de bezwaren van Van Strien tegen onderzoek waarin uitspraken worden gedaan over mensen. In plaats van het stellen van hypothesen beproef ik samen met medewerkers het samenspel tussen kennis met een grote en een kleine k op hun betekenis voor de praktijk. Het resultaat daarvan is een proeve van een werkwijze die nagevolgd kan worden, om middels inzicht in dit samenspel beter om te kunnen gaan met hande- lingsverlegenheid. De deelstudie is echter meer dan een beschrijving van deze werk- wijze. Door het samenspel tussen enerzijds de Kennis met een grote K die het onder- zoek tot nu toe heeft opgeleverd, en anderzijds kennis met een kleine k van mij en andere betrokkenen bij het onderzoek, ontstaan ook nieuwe inzichten in de verbin- ding tussen kennis en praktijk.
6.1.1 Aanpak
Tot nu toe heb ik me in dit onderzoek bediend van een aanpak die in de wetenschap gangbaar is. Door wat de observatoren hebben waargenomen en vastgelegd, wat me- dewerkers mij in de interviews vertelden en wat er in de literatuur is geschreven, op een systematische wijze te analyseren en mijn bevindingen te beschrijven, is de bete- kenis daarvan gestold tot Kennis met een grote K. Tegelijkertijd ondersteunen de be- vindingen het belang van het samenspel tussen kennis met een grote en een kleine k bij het omgaan met complexe vraagstukken. Zoals ik al in hoofdstuk 2 aankondigde, breng ik daarom ook zelf kennis met een kleine k in stelling om mijn onderzoeksvraag te beantwoorden.
Om te onderzoeken of het medewerkers in de gehandicaptenzorg helpt om om te gaan met handelingsverlegenheid, wanneer zij deze bekijken vanuit het perspectief van het samenspel tussen kennis met een grote en een kleine k, heb ik de bevindingen die mijn
128



























































































   124   125   126   127   128