Page 148 - Go4it
P. 148

 BEDANKT!
Het zit er eindelijk op! Wat een opluchting om na 9 jaar, 11 maanden en 2 weken eindelijk te kunnen zeggen, “het proefschrift is af”! Ik heb heel veel herinneringen aan de afgelopen 10 jaar.
Herinneringen aan:
 De vele tieners die ik heb mogen ontmoeten. Wat was dat leuk, gezellig en leerzaam!;
 De Go4it sessies die altijd weer een feestje waren om te geven;
 De ochtenden dat ik al om half 7 in de trein zat, omdat ik bedacht had om
om 8.00 uur te willen beginnen met de metingen;
 De tieners die daar regelmatig geen zin in hadden en nog lekker in bed
lagen;
 De ruim 2000 vragenlijsten die de tieners (met zijn allen) moesten invullen;
 Dat ik bij het opzetten van de studie even was vergeten dat die ook nog
ingevoerd dienden te worden;
 Het submitten van artikelen, en de verbazing dat dit bij ieder tijdschrift weer
anders gaat;
 De eerste keer dat een artikel geaccepteerd wordt. Wat een goed gevoel is
dat!
En nu is het proefschrift klaar en hoef ik alleen nog het dankwoord te schrijven. Zo fijn! Al met al kijk ik terug op een enerverende periode met mooie en leerzame momenten, maar waarbij het ook regelmatig afzien was.
Zonder de fantastisch hulp en steun van velen was dit proefschrift er nooit geweest. Graag wil ik iedereen, die in welke vorm dan ook heeft bijgedragen, heel hartelijk bedanken! Een aantal mensen dank ik in het bijzonder voor hun steun.
Ten eerste dank ik prof. Henriette Delemarre-van de Waal, prof. Mai Chin A Paw, dr. Marian de van der Schueren, prof. Jaap Seidell, dr. Carrie Renders, dr. Peter Weijs en prof. Maurits van Tulder voor het meedenken, ontwikkelen en het (mee) schrijven van een onderzoeksvoorstel waarin ik het Go4it programma kon onderzoeken. Fijn dat jullie mij hebben meegenomen in de wonderen der onderzoek. Zonder jullie hulp was er nooit een onderzoeksvoorstel geweest en was dit proefschrift er nooit gekomen!
Geen onderzoek zonder patiënten. Daarom een DANKJEWEL aan alle kinderen en hun ouders. Wij hebben gedurende het onderzoek heel veel van jullie gevraagd. Vaak moesten jullie al om 8.00 uur in het VU medisch centrum aanwezig zijn. En dat was vroeg, vaak te vroeg! Tijdens dit bezoek hebben jullie een half uur als een soort astronaut onder een kap gelegen, daarna nog 20 minuten stil gelegen voor de DXA scan. Alsof hier je geduld nog niet voldoende op de proef was gesteld, werd er een infuus geplaatst en moest je 3 bekers suikerwater (volgens bijna iedereen was dit heel erg smerig) drinken, om
148














































































   146   147   148   149   150